พี่ลีโอลากฉันมาที่ลานจอดรถ ที่นี่ไม่มีใครอยู่เลยนอกจากฉันกับพี่ลีโอ เมื่อมาถึงรถพี่ลีโอก็ผลักฉันอย่างแรงจนไปกระแทกกับประตูรถ
ฉันได้แต่เงียบและก้มหน้ามือทั้งสองข้างกำไว้แน่นจนมันเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ ฉันไม่รู้เลยว่าพี่ลีโอจะมาที่นี่ และไม่รู้เลยว่าเขามาทำไม
สีหน้าของพี่ลีโอบ่งบอกว่าเขากำลังโมโหมากขนาดไหน จนทำให้ฉันต้องก้มหน้าลงไม่กล้าเงยขึ้นมอง
พี่ลีโอพ่นลมหายใจออกมาแรงๆ พลางยกมือทั้งสองข้างขึ้นมาท้าวเอวไว้ เขาใช้ลิ้นดันกระพุ้งแก้มแล้วมองหน้าฉันอย่างหัวเสีย
“เธอทำให้ฉันหงุดหงิดมากขนาดไหนรู้ตัวมั้ยพาย !!” พี่ลีโอตวาดเสียงดัง “เจอเธออยู่กับมันขนาดนี้จะให้ฉันคิดยังไงวะ !!”
“....” ฉันได้แต่เงียบแต่ก้มหน้าอยู่อย่างนั้น
“ไม่มีปากหรือไง ห๊ะ!!” ฉันสะดุ้งโหยงเมื่อถูกพี่ลีโอกระชากแขนอย่างแรง ก่อนจะค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองเข่อย่างหวั่นๆ ในใจ
“ระ เราเลิกกันแล้วไม่ใช่หรอคะ พายจะอยู่กับใครมันก
