ฉันเดินกลับมาที่ห้องพักฟื้นของพ่อ มาถึงพ่อก็ตื่นแล้ว เห็นพี่หมอกำลังนั่งคุยกับพ่ออยู่พอดีด้วย ฉันคิดว่าพี่หมอออกไปกินข้าวแล้วซะอีก
ฉันสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ พยายามปั้นหน้ายิ้ม แล้วเดินไปหาพ่อ
“ทะเลาะกันเพราะพี่อีกแล้วใช่มั้ยพาย” คำพูดของพี่หมอทำให้พ่อหันควับมามองฉันทันที เพราะพ่อไม่รู้เรื่องอะไรเลย
“ปะ เปล่าค่ะ” ฉันก้มหน้าตอบ
“เปล่ายังไง มันลากพายออกไปขนาดนั้น”
“หยุดพูดได้แล้วค่ะพี่หมอ” ฉันพูดเตือน แต่ก็คงไม่ทันแล้วเพราะตอนนี้พ่อมองฉันด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยคำถามมากมาย
“ทะเลาะกับไอ้หนุ่มนั่นรึ” พ่อถาม
ฉันถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะพยักหน้าตอบอย่างเลี่ยงไม่ได้ ในเมื่อพี่หมอพูดขนาดนั้นแล้ว
“มันเรื่องอะไรกัน” พ่อถาม
ฉันมองไปที่พี่หมอ “พี่หมอออกไปก่อนได้มั้ยคะ...”
พี่หมอถอนหายใจออกมาเบาๆ ก่อนจะพยักหน้าตอบ แล้วลุกขึ้นเดินออกไปจากห้อง เมื่อพี่หมอออกไปแล้วฉันก็จับมือของพ่อขึ้นมาแล้ว
