คำถามของพี่ลีโอทำให้ฉันนิ่งไปพักใหญ่ มันรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้อง ถึงจะเผื่อใจแล้วว่าอาจจะเจอสถานการณ์แบบนี้ แต่พอเอาเข้าจริงๆ มันทำให้หัวใจดวงน้อยเจ็บปวดมากจริงๆ แต่จะโทษใครได้ล่ะ ในเมื่อฉันทำให้เรื่องมันเป็นแบบนี้เอง “ออกไปซะ!!” พี่ลีโอออกคำสั่ง จากนั้นเขาก็ก้มหน้าอ่านเอกสารบนโต๊ะต่อ ฉันถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ก่อนจะเดินไปหาพี่ลีโอที่โต๊ะทำงาน “โกรธหรอคะ พายมาง้อแล้วนะ” ฉันโน้มตัวใช้ข้อศอกทั้งสองข้างค้ำไว้บนโต๊ะแล้วใช้มือท้าวคาง พูดจบก็ฉีกยิ้มหวานให้กับคนตรงหน้า ถึงแม้ว่าพี่ลีโอจะยังไม่เงยหน้าขึ้นมามองก็ตาม “มาง้อ หึ!!” พี่ลีโอเงยหน้าขึ้นมามองฉันอีกครั้ง “สนุกนักหรือไง เล่นกับความรู้สึกของฉัน!!” คำพูดของพี่ลีโอทำให้ฉันหน้าเสียไปเลย เพราะสีหน้าของเขาบ่งบอกว่าโกรธฉันมากขนาดไหน “พะ...พายไม่ได้เล่นกับความรู้สึกของพี่ลีโอนะคะ” “เธอเป็นคนไล่ฉันเอง เธอเลือกจะไม่ไปต่อ แล้วจะมาง้อฉันทำไม