เสียงซีรีย์จีนจากทีวีในห้องพักของผู้ป่วยถูกปรับเสียงให้ความดังลดลงในตอนสามทุ่มกว่า ทั้งพายุและฮิวโก้หอบผ้าหอบผ่อนมาอาบน้ำที่โรงพยาบาลและเหมือนมีความพร้อมสำหรับการนอนค้างที่นี่ สีหน้าแต่ละคนดูอิ่มเอมและมีความสุขมาก ทำเหมือนลืมว่าที่นี่คือโรงพยาบาล ไม่ใช่พลูวิลล่าที่เหมาะสำหรับการมาพักผ่อนแต่อย่างใด
คนที่ต้องพักผ่อนเพราะร่างกายอ่อนแอเนื่องจากพักผ่อนน้อย ไหนจะเรื่องเครียดและปวดแผลเล็กน้อยบริเวณบาดแผลที่หัวมองคนสองคนสลับกันอยู่บ่อยครั้ง ถึงปากเขาจะบอกว่าญาติดีกันแล้ว ลึกๆ เธอยังกลัวว่าพวกเขาจะตีกันอยู่เหมือนกัน
“เหนื่อยเหรอ? พี่ว่าหัวเตียงมันแข็งไป เอางี๊” ฮิวโก้เคลื่อนไหวตัวเองไปที่เตียง อุ้มคนตัวเล็กขึ้นเล็กน้อยก่อนจะสอดตัวเองไปบนเตียงของผู้ป่วย ปล่อยให้ลิเดียพิงตัวของเขาแทน
หัวใจดวงน้อยเต้นโครมครามเมื่อคนหวังดีเอาตัวเองมาให้เธอพิงสอดแขนเข้ามากอดเอวคอด ปลายจมูกโด่งคลอเคลียพวงแก้มเนียนต่อ
