SPEEDWAY
“ไป!” เสียงของฮิวโก้ส่งสัญญาณเมื่อไฟสัญญาณที่อนุญาตให้ล้อหมุนส่องประกายขึ้น สองหนุ่มหล่อในชุดเรสซิ่งสูทที่นั่งภายในรถมองออกไปเบื้องหน้าในท่าทางสบายๆ
การกวนตีนแทนไทแล้วลากคอมันมาดวลกันที่สนามไม่ใช่เรื่องยาก การชักชวนและท้าทายในสภาพไม่ต่างจากหมาขี้แพ้ทำให้แทนไทตกปากรับคำอย่างว่าง่าย มันคงคิดว่าชัยชนะรอที่เบื้องหน้า ทว่าทันทีที่ลงสนามสภาพของคนที่เห็นก่อนหน้ากับแตกต่างราวกับคนละคน
“เรากำลังนำมัน และเหมือนว่ามันกำลังหัวร้อน”
“หึ! ไอ้เวรนั่นมันเป็นแบบนั้นประจำอยู่แล้ว อีกหน่อยมันก็คงเร่งเครื่องและพยายามแซง”
“ถ้ารู้แบบนั้นแล้วจะมัวรออะไรอยู่ล่ะ จำไว้ว่าเราตั้งใจมาเอาคืนมันให้เมียของเราสองคน”
“จัดให้ จะเหยียบจนมิดไมค์” นอกเหนือจากความชำนาญเห็นจะเป็นความตั้งใจและเป้าหมายที่ชัดเจน พายุเหยียดคันเร่ง ไม่แม้แต่จะปรายสายตาเพื่อมองรถคันที่อยู่ด้านหลัง หากเขาพลาดหรือประมาทแม้เศษเสี้ยววินาท
