โทรศัพท์มือถือเครื่องหรูตกลงข้างลำตัว ฝ่ามือทั้งสองข้างเกาะขอบเคาน์เตอร์แน่น ใบหน้าคมก้มลงคล้ายหมดแรงขณะที่มวลน้ำตาหลั่งไหลออกมาอย่างสุดจะกลั้น
สภาพของเพื่อนที่เป็นหนักกว่าทุกครั้งส่งผลให้ยักษ์และบาสปรี่เข้ามาหาอย่างรวดเร็ว
“เกิดอะไรขึ้นวะ” ยักษ์รั้งบ่าของเพื่อนขณะตั้งคำถาม และเสียงสะอื้นที่ดังเล็ดลอดออกมาทำให้ยักษ์กับบาสมองหน้ากัน
“เดียว่าไงบ้าง มีอะไรมึงก็พูดมาเราจะได้ช่วยกันแก้ไข”
“กูเห็นด้วยกับไอ้บาส เมียมึงว่าไงบ้าง” พายุเงยหน้าขึ้น ขอบตาที่แดงก่ำและน้ำตาที่ไหลไม่หยุดคือสัญญาณที่ทำให้รู้ล่วงหน้าว่าทุกอย่างไม่ได้ลงเอยด้วยดี
“นี่คือสิ่งที่กูควรได้รับสินะ ตอนนั้นกูไม่ฟังเขา กูไม่เชื่อใจเพราะกูคิดว่าคนที่กูรักมากกำลังหักหลังกู นี่คือผลตอบแทนความโง่ของกูใช่ไหมวะ”
“มันเกิดอะไรขึ้นวะ เดียว่าไงบ้าง”
“เดีย…กำลังรักคนอื่นที่ไม่ใช่กู มีคนอื่นรักเขา ในตอนที่กูโคตรใจร้ายกับเขาเลย” ยัก
