อัญญา
สองวันมานี้คงเป็นวันที่โชคดีของฉัน ที่ไปกองแล้วไม่ได้เจอกับผู้ชายคนนั้น เพราะว่าวันนี้เขาไม่มีฉากให้เข้านั่นเอง ทำให้ฉันได้ทำงานของฉันอย่างมีสมาธิจนผ่านไปได้ด้วยดี
“จะกลับแล้วหรอคะน้องอัญ” เสียงของพี่ช่างแต่งหน้าถามขึ้น
“ค่ะพี่” ฉันตอบรับด้วยรอยยิ้มออกไป ช่วงหลังๆมานี้ทีมงานและนักแสดงคนอื่นๆมีท่าทีกับฉันที่ดีขึ้น ก็คงจะเพราะฉันพยายามทำงานให้มันผ่านไปได้ด้วยดีไม่ค่อยเทค แล้วก็เข้าถึงอารมณ์ด้วยมั้ง พวกเขาก็เลยยอมรับและลบคำสบประมาทฉัน พูดคุยกับฉันและเข้าหาฉันดีกว่าตอนแรกมาก
“น้องอัญนี่มีพรสวรรค์มากเลยนะคะ พึ่งเข้าวงการยังไม่ถึงปี แต่การแสดงนี่เทียบกับรุ่นพี่ในวงการได้เลย” พี่ช่างทำผมที่อยู่อีกคนพูดขึ้น
“ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ อัญต้องทำการบ้านอีกเยอะเลยกว่าได้เหมือนพวกพี่ๆเขา” อันนี้ไม่ได้ถ่อมตัวนะ แต่พูดจริงๆ
“ถ่อมตัวอีกแล้ว น้องอัญไม่รู้หรอคะว่าตอนนี้ตัวเองมีแฟนคลับเยอะมาก” พี่ช่างแต
