แม่เลี้ยงกับหนูเป็นชู้กัน

นอนกอด

แม่เลี้ยงกับหนู เป็นชู้กัน

ตอน นอนกอด

ฮัดชิ้ว! ๆ ๆ

คุณหนูเจนสุดาจามเสียงดังแต่เช้า วันนี้เธอต้องไปเรียนแต่ทว่ากลับเนื้อตัวอ่อนปวกเปียกจนลุกไม่ขึ้น

"ไม่น่าไปว่ายน้ำเลยฮือ" เจนนอนบ่นขณะที่น้ำมูกกำลังไหลออกมาเพราะว่าเธอเป็นหวัด

สาวน้อยในชุดนอนสีชมพูนอนซมอยู่ใต้ผ้าห่ม

บรืนนน! ๆ ๆ เสียงรถของคุณพ่อนักธุรกิจออกไปทำงานแต่เช้า

คุณหนู ๆ คุณหนูครับ! คนขับรถแก่ๆเดินเข้ามาร้องเรียกหาคุณหนูแสนสวย

"มีอะไรคะลุง" วาเลรีนแม่เลี้ยงสุดสวยเดินมาถามคนขับรถ

"ได้เวลาไปเรียนแล้วครับ แต่คุณเจนยังไม่ลงมา" คนขับรถบอกวาเลรีน

"อ้อ เดี๋ยวฉันขึ้นไปเรียกเองค่ะ" วาเลรีนบอกอย่างยิ้มแย้ม กริยามารยาทของเธอดี ไม่ถือตัวเลย

ความอ่อนช้อยและเป็นกุลสตรีของวาเลรีนทำให้ดูน่านับถือและน่าเกรงใจ

"ขอบคุณครับคุณวา" คนขับรถโค้งคำนับแล้ววิ่งไปรอที่รถหน้าคฤหาสน์หลังใหญ่

ก๊อก! ๆ ๆ "เจนคะ! น้าเข้าไปได้ไหม" วาเลรีนยืนเคาะประตูเบาๆ

"ไม่ได้" คุณหนูเจนสุดากลับร้องห้ามเสียงอ่อนอย่างผิดสังเกตุ

แอ๊ดดด! วาเลรีนเปิดประตูแล้วเดินเข้ามา เธอตกใจเมื่อเห็นใบหน้าสวยๆของเจนดูซีดเซียว

วาเลรีนปรี่เข้ามานั่งลงข้างๆเตียงแล้วก้มลงมาเอาแก้มของเธอแนบแตะหน้าผากของเจน

แว่บนึงเจนถึงกับสะดุ้ง เธอรับรู้ถึงความอบอุ่นและความห่วงใยได้ในวินาทีนั้น

เจนจำไม่ได้แล้วว่านานเพียงใดที่มีคนเอาแก้มมาเช็คไข้ตรงหน้าผากของเธอแบบนี้

ตั้งแต่แม่เธอยังอยู่ หรือไม่ก็ตอนเธอยังเป็นเด็กตัวเล็กๆด้วยซ้ำไป

"ไข้ขึ้นสูง ไปหาหมอกันนะคะ" วาเลรีนดูตื่นและลุกลี้ลุกลนผิดจากเดิมที่อ่อนช้อยงดงาม

"หนูไม่เป็นอะไรค่ะ ขอยากินก็พอ" เจนใจอ่อนยอมพูดมีหางเสียงกับแม่เลี้ยงจนได้

"งั้นรอนี่นะจ๊ะ เดี๋ยวน้าจะไปทำอาหารร้อนๆและเอายามาให้" วาเลรีนบอกแล้ววิ่งหน้าตั้งลงมาชั้นล่าง

เธอวิ่งไปบอกคนขับรถแล้ววิ่งกลับมาทำโจ๊กใส่ไข่ร้อนๆให้เจน

"ลุกนั่งนะคะ เดี๋ยวน้าป้อนให้ หนูจะได้กินยา" วาเลรีนบอกและช่วยประคองเจนนั่งพิงหมอน

เธอตักโจ๊กมาเป่าจนไอขาวๆลอยฟุ้งแล้วค่อยๆป้อนเข้าปากให้เจนช้าๆ

"ทำไมดีนักนะ หรือแกล้งทำ" คุณหนูเจนบ่นทั้งๆที่กำลังเคี้ยวกินโจ๊กในปาก

ฮิ! ๆ ๆ วาเลรีนไม่ตอบ เธอค่อยยิ้มออกเมื่อเห็นเจนมีแรงพูด

วาเลรีนป้อนข้าวให้เจนจนหมดชามแล้วเอายาเม็ดกับน้ำให้เจนกิน

"ออกไปเถอะค่ะ หนูนอนพักก็หาย" เจนบอกและทรุดตัวลงนอน

วาเลรีนเก็บชามแล้วกลับมานั่งพับเพียบบนพื้นอยู่ที่ข้างๆเตียง

เธอเอาสองมือวางไว้บนขอบเตียงแล้วเอาคางตั้งไว้บนหลังมือพลางจ้องมองใบหน้าสวยๆของเจนที่กำลังหลับปุ๋ย

วาเลรีนผลอยหลับไปในท่านั่งเกาะขอบเตียงจนได้

เจนไม่มีทางรู้เลยว่าวาเลรีนแคร์เธอมากขนาดไหน

อือ! ๆ ๆ เจนนอนดิ้นเมื่อเธอรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวและหนาวๆร้อนๆ เธอดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มก็ยังนอนสั่นเทาทั้งๆที่ในตัวร้อนรุ่ม

"น้าคะ หนูหนาว หนาวจัง" เจนสะกิดแก้มของวาเลรีนที่เอียงหน้าแนบที่นอน

วาเลรีนรีบขึ้นมานอนกอดเจนโดยดึงผ้าห่มทั้งหมดร่นลงไปกองที่ปลายเท้า

อือ! ๆ ๆ เจนครางและตัวสั่นเบาๆด้วยความหนาว

"น้าจะถอดเสื้อผ้าหนูออกนะคะ" วาเลรีนลุกนั่งคร่อมเจนสุดาแล้วจับเธอเปลื้องผ้าจนเหลือแต่กางเกงใน

เจนเอาสองมือปิดเต้าน้อยๆของเธอไว้แต่กลับไม่ห้ามวาเลรีน เธอรู้สึกเหมือนมีอะไรอุดปากเอาไว้จนง้างคำพูดไม่ออก

พรึ่บบบ! เจนตาค้างเมื่อวาเลรีนถอดเสื้อผ้าของเธอออกจนเห็นเรือนร่างที่เพรียวขาวดั่งนางฟ้านางสวรรค์

เต้าของเธอขาวอวบใหญ่แบบซ่อนหุ่น หน้าท้องแบนราบเอวคอดสะโพกกลมผาย

เจนเหม่อมองสองเต้าของวาเลรีนอย่างลืมหายใจ วาเลรีนลงมานอนตะแคงกอดเจนที่นอนหงาย

"กอดกันนะ จะได้หายหนาว" วาเลรีนบอกแล้วดึงเจนมากอดกระชับแบบนอนตะแคงหันหน้าเข้าหากัน

"มันช่วยได้จริงๆเหรอ" เจนถามเสียงอ่อน เนื้อตัวของเธอมีเหงื่อโชกออกมาเคลือบผิวกายที่ขาวใส

วาเลรีนไม่ตอบ เธอกอดเจนแนบเเน่นแบบเต้านมชนบดกันและหน้าท้องไล่ลงมาถึงหน้าขาชนกันหมด

"ดีไหมล่ะจ๊ะ" วาเลรีนถามเมื่อเห็นเจนเริ่มมีเลือดฝาดที่ใบหน้า เธอเอามือลูบหัวเจนเบาๆและก้มมองใบหน้าสวยๆที่อยู่ตรงหน้า

หัวใจดวงน้อยของคุณหนูเจนสุดาสั้นระรัว สี่ห้องของเธอกำลังสูบฉีดเลือดสาวพล่านไปทั่วกาย

ในอกร้อนรุ่มกลายเป็นไฟที่แผดเผาความเหน็บหนาวออกไปสิ้น

อือ! เจนตอบห้วนๆทั้งๆที่เธอไม่เคยทำแบบนี้กับใคร เธอเป็นสาวน้อยที่น่ารักและเป็นดวงใจของทุกคนในบ้านมาโดยตลอด

ฮิ! ๆ วาเลรีนหัวเราะชอบใจ

หมับ! เธอเอามือบีบคางเจนแล้วเชิ่ดหน้าอิ่มสวยของเจนขึ้นมาสบตา

เจนเสียวแว๊บเมื่อวาเลรีนทำปากจู๋แล้วเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้เธอ

จุ๊บ! ๆ ๆ อุ๊ปส์! ๆ ๆ เจนกำลังจะร้องห้ามเเต่กลับสายไปเสียแล้ว วาเลรีนประกบปากจูบและสอดลิ้นเข้ามาพันวนๆใส่ลิ้นของเจน

อ๊ะ! ๆ ๆ เจนร้องครางในลำคอแบบลืมตัวด้วยความเสียวซาบซ่าน

วาเลรีนบดจูบริมฝีปากซีดๆของเจนจนกลายเป็นสีแดงระเรื่อ เธอดูดกลืนน้ำลายร้อนๆจากพิษไข้ของเจนแล้วป้อนน้ำลายของเธอกลับเข้ามาคืนให้

อ๊ะ! คุณจะป่วยนะคะ! เจนกระชากหน้ากลับออกมาแล้วร้องบอกวาเลรีนอย่างเป็นห่วง

"ไม่เป็นไรค่ะ หารกันคนละครึ่ง" แม่เลี้ยงสุดสวยบอกแล้วจับสองแก้มดึงหน้าเจนกลับมาบดจูบ

จุ๊บ! ๆ ๆ อือ! ๆ ๆ เจนนอนดิ้นเบาๆและร้องครางในลำคออย่างสุดเสียว ขนเธอลุกซู่ไปทั่วกาย

ในใจเสียวแปล๊บๆราวกับกำลังโดนสายฟ้าแลบฟาดเข้ามาซ้ำๆวนๆ

วาเลรีนแกล้งสอดลิ้นเข้าปากเจนแล้วแช่ไว้ไม่ยอมขยับ

จุ๊บ! ๆ ๆ ๆ เจนสุดากลับรุกจูบตอบและแลกลิ้นใส่วาเลรีนอย่างโหยหา

อ๊ะ! ๆ ๆ อื้อ! ๆ ๆ สองสาวร้องครางและเอียงหน้าสวยๆบดจูบกันไปมา ปลายจมูกโด่งๆของวาเลรีนบดชนแก้มโตๆของคุณหนูเจนจนแดงช้ำไปหมด

แฮ่ก! ๆ ๆ ๆ หลังจากจูบกันอยู่นานสองนานวาเลรีนก็ขยับหน้าออก เธอและเจนหายใจหอบเหนื่อยราวกับว่าเพิ่งจะวิ่งรอบโลกมาหมาดๆ

วาเลรีนหันมานอนกอดเจนที่ตอนนี้นอนหงายแผ่หราอยู่บนเตียง

เธอเอามือลูบเนินอกขาวๆของสาวน้อยและเอาปลายนิ้วเขี่ยหัวนมสีชมพูเล่นเบาๆ

อือ! ๆ ๆ เจนร้องครางและนอนหายใจรวยริน เธอยังรู้สึกไม่มีแรงแต่หัวนมของเธอกลับแข็งชูชันสู้นิ้วของวา

"หนูอยากนอน" เจนบอกแล้วดึงผ้าห่มขึ้นมาปิดเอวไว้

"นอนกอดกันนะ" วาเลรีนบอกแล้วจุมพิตลงมาที่บนหน้าผากนูนสวยของเจนหนึ่งที

เจนผลอยหลับไป เธอรู้สึกตัวอีกทีเมื่อโดนลิ้นสากๆของวาเลรีนเลียรอบๆหัวนมสีชมพูข้างขวา

อือ! อย่า! เจนร้องครางและห้าม เธอหลับๆตื่นๆแต่เห็นภาพใบหน้าสวยๆของวาชัดเจน

แผล๊บ! ๆ ๆ จุ๊บ! ๆ ๆ วาเลรีนเลียรอบๆหัวนมแล้วคาบดูดเบาๆ ทำเอาเจนเสียวหวิวๆ

เจนรู้สึกหน้ามืดแต่ไม่มีแรงจะขัดขืนเมื่อเธอป่วยอยู่แบบนี้

จุ๊บ! ๆ ๆ วาเลรีนดูดเต้าของเจนจนเป็นรอยแดงเป็นวงๆรอบหัวนม

"ฮิ! ๆ ๆ สวยน่ารักที่สุดเลย" วาเลรีนหัวเราะชอบอกชอบใจ

เจนนอนนิ่งปล่อยให้วาเลรีนเล่นเต้านมขาวอิ่มของเธอในเมื่อห้ามเท่าไหร่ก็ไม่ฟัง

เธอเองไม่รู้ว่าตัวเองเลยว่าหลับไปตอนไหน พอตื่นขึ้นมาเจนก็พบว่าวาเลรีนก็หลับปุ๋ยเอาหน้าซุกคอของเธอเสียอย่างนั้น

เธอไม่กล้าขยับตัวเพราะกลัวว่าวาเลรีนจะตื่นขึ้นมาทำให้เธอใจสั่นอีก

หมับ! เจนกอดวาเลรีนไว้แล้วผลอยหลับยาวไปอีกรอบ