แม่เลี้ยงกับหนูเป็นชู้กัน

เกลียดสุดชีวิตกลับหวงสุดหัวใจ

แม่เลี้ยงกับหนูเป็นชู้กัน

ตอน เกลียดสุดชีวิตกลับหวงสุดหัวใจ

ณ.โต๊ะอาหารเวลาเช้า

แฮร่ๆ "สวัสดีค่ะคุณพ่อ"

คุณหนูเจนวิ่งลงมาไหว้คุณพ่ออย่างสดชื่น วันเธอแต่งชุดนักศึกษากำลังจะไปเรียนที่มหาลัย

เจนใส่เสื้อนิสิตสีขาวตัวเล็ก เธอใส่กระโปรงจีบยาวคลุมเข่าดูน่ารักมาก

"สวัสดีจ๊ะ ทำไมไม่ไหว้น้าวาด้วยล่ะลูก" คุณพ่อเอ่ยแล้วเอามือจับมือเจนดึงเธอลงมานั่งข้างๆท่าน

"สวัสดี" เจนยกมือไหว้วาเลรีนแบบห้วนๆ

เหอะ! ๆ คุณพ่อหัวเราะและส่ายหน้าไปกับความน่ารักน่าชังของลูกสาว

"สวัสดีค่ะคนสวย" วาเลรีนกลับยิ้มหวานให้เจนอย่างมีเลศนัยทั้งๆที่อยู่ต่อหน้าคุณพ่อ

ทั้งสามคน พ่อลูกแม่เลี้ยงนั่งกินอาหารด้วยกันเป็นครั้งแรก คุณหนูเจนแอบมองแอบสำรวจวาเลรีนใหญ่เลย

วาเลรีนใส่ชุดเดรสผ้าสีขาวเรียบๆธรรมดา ทว่าเรือนกายที่ได้สัดส่วนนูนแน่นของเธอกลับทำให้เธอดูสวยแพงมีราคา ทั้งๆที่ไร้การประดับด้วยเครื่องของใดๆบนร่างกาย

คุณหนูเจนรีบหลบสายตาเมื่อวาเลรีนรู้ตัวว่าโดนแอบมอง เธอแปลกใจมากเมื่อเห็นมือเรียวสวยของแม่เลี้ยงไม่มีแหวนเลยซักวงทั้งๆที่บอกว่าแต่งกับคุณพ่อ

"อืม วันนี้หนูให้น้าวาไปรับไปส่งนะ" คุณพ่อเอ่ยขึ้น

"อ้าว แล้วคนขับรถล่ะคะ" คุณหนูเจนถามอย่างแปลกใจ

"เขาไม่สบายน่ะ ช่วงนี้ไม่รู้เป็นอะไร คนที่บริษัทก็เป็นหวัดกันเยอะ" คุณพ่อบอก

สักพักท่านก็ขับรถออกไปก่อนทิ้งให้เจนนั่งมองหน้าวาเลรีนอยู่สองต่อสอง

เจนนึกถึงเรื่องเมื่อวานที่โดนนอนกอดเธอก็อายแม่เลี้ยงของตัวเองเมื่อได้มองตาเธอ

"หนูรอหน้าบ้านนะ" เจนบอกแล้ววิ่งหนีออกมายืนที่สวนหย่อม

ฮิ! ๆ ๆ แม่เลี้ยงสุดสวยหัวเราะร่า เธอเข้าไปล้างจานเองทั้งๆที่ในบ้านก็มีคนใช้อยู่สองสามคน

แป๊น! วาเลรีนสตาร์ทรถแล้วบีบแตรเรียกเจนมาขึ้นรถ พอรถเเล่นออกจากบ้านสาวน้อยก็นั่งกอดกระเป๋าแนบอกก้มหน้าเงียบ

"หายป่วยรึยังจ๊ะ" วาเลรีนถามและยื่นมือซ้ายมาแตะแก้มแตะหน้าผากของเจน

หายแล้ว! เจนสะบัดหน้าหนีและร้องบอกเสียงดุ

หมับ! อ๊ายยย! วาเลรีนเล่นเอามือขยำเต้าของเจนอย่างกำเริบได้ใจ เจนกรี๊ดและหันมามองถลึงตาโตใส่วาเลรีน

"อีแม่เลี้ยงหื่น" คุณหนูเจนด่าแม่เลี้ยงตัวเองทั้งๆที่เธอไม่เคยด่าใครว่าอี

"ขอโทษน้าลืมตัว เมื่อวานยังให้จับเลยนี่นา ฮิ ๆ ๆ " วาเลรีนกลับหัวเราะร่า เธอยิ้มไปขับรถไปจนหน้าบาน

พอมาถึงในมหาลัยชื่อดังวาเลรีนก็ขับรถมาจอดตรงหน้าตึกเรียนของเจน

ฟ่อดดด! เธอฉวยโอกาสหอมแก้มนุ่มๆของลูกเลี้ยงสาวตอนที่เจนหันมาเปิดประตู

ตุบ! ๆ ๆ ๆ เจนวิ่งหนีขึ้นตึกด้วยอาการหัวใจสั่นจนแทบจะล้มเหลวอีกแล้ว

"นิสัยไม่ดี เราไม่ใช่ตุ๊กตาของเธอซักหน่อย" คุณหนูเจนบ่นขณะที่เดินเข้ามาในห้องเรียน

เธอมานั่งรวมกับเพื่อนอีกสามคนที่เป็นคุณหนูลูกคนรวยและคุยกันอย่างสนุกสนาน สักพักอาจารย์ก็เข้ามาบรรยายและเจนก็ก้มหน้าจดแล็คเชอร์แนวข้อสอบลงในกระดาษเอสี่

พรึ่บ! ๆ ๆ เจนสุดาสะบัดหน้าไปมาจนผมยาวสลวยของเธอฟาดโดนหน้าของเพื่อนสาวที่นั่งอยู่ข้างๆ

"เป็นอะไรเจน" เพื่อนสาวทัก

"ใช่ เจนไม่สบายรึปล่าววันนี้ดูเหม่อๆนะ" เพื่อนอีกคนทัก

"ไม่มีอะไร ฉันง่วงๆน่ะ" เจนตอบและก้มๆเงยๆจดข้อสอบต่อ

ทำไมในกระดาษมันมีแต่หน้าแม่เลี้ยงหื่นนะ! คุณหนูเจนคิดในใจ เธอสลัดภาพวาเลรีนที่นอนเปลือยกอดก่ายเธอออกจากหัวไม่ได้เลย

สรุปวันนี้ทั้งวันเจนเรียนไม่รู้เรื่องเลย เธอต้องขอยืมแนวข้อสอบที่เพื่อนจดไปถ่ายก๊อปปี้ที่ร้านรับถ่ายเอกสาร

พอกลับมารอตรงใต้ตึกเจนก็เห็นรถเก๋งสีแดงสวยมาจอดรอแล้ว ทว่าพอเธอเดินมาที่รถกลับไม่เจอวาเลรีน

เจนหันมองไปรอบๆก็เจอวาเลรีนยืนคุยกับหนุ่มนักศึกษาหน้าหล่อคนนึงที่ซุ้มขายน้ำหวาน

หนอย! "เจ้าชู้นักนะ จะถ่ายไปฟ้องคุณพ่อ" เจนบ่นและล้วงมือถือขึ้นมากดถ่ายรูปวาเลรีนกับหนุ่มตัวสูงขาวหน้าหล่อคนนึง

กร่อด! ๆ ๆ คุณหนูแสนสวยกัดฟันตัวเองเสียงดังเมื่อเห็นแม่เลี้ยงของตัวเองยืนบิดยืนคุยกับหนุ่มแปลกหน้าอย่างเล่นหูเล่นตา

ตุบ! ๆ ๆ ๆ เจนวิ่งไปกระชากมือวาเลรีนและดึงเธอออกมา

"อย่ามายุ่งกับแม่ฉัน" เจนหันกลับมาตะคอกใส่หน้าหนุ่มหล่อ เขาถึงกับสะดุ้งและเดินหนีอย่างลุกลี้ลุกลนเมื่ออายคนรอบๆที่หันมอง

หนุ่มสุดหล่อหน้าแตกดังเพล้งเมื่อรู้ตัวว่ากำลังจีบสาวสวยที่มีลูกสาวแล้ว เขาถึงกับวิ่งฝ่าเสียงหัวเราะคิกคักของคนที่นั่งอยู่ตามม้าหินอ่อนข้างๆร้าน

"ทำไมทำแบบนี้" เจนลากวาเลรีนมาที่สระน้ำพุข้างๆตึก เธอเงยหน้าดุแม่เลี้ยงของตัวเองอย่างโมโหสุดขีด

ดวงตากลมโตของเธอกลายเป็นดวงไฟที่แผดเผาใบหน้าอันสะสวยของวาเลรีนจนเธอต้องหลบตา

หัวใจดวงน้อยร้อนรุ่มกระสับกระส่าย ชีพจรเต้นแรงจนสาวน้อยได้ยินเสียงหัวใจตัวเองเต้นดังตูม ๆ ราวกับลูกระเบิดในสนามรบ

"ไม่ทำอะไร แค่คุยเองนะ" วาเลรีนตอบขณะที่ยิ้มมุมปาก เธอดีใจที่โดนเจนหวง

"คุยกับผู้ชายทำไม แอบจีบกันละซิ หนูจะฟ้องคุณพ่อ" เจนบอกเสียงดัง เธอยังเอามือขวาบีบข้อมือเล็กๆของวาเลรีนจนแดงช้ำไปหมด

"ก็คุยเฉยๆ ไม่ได้จีบนี่นา เขาแค่ถามไถ่จะให้เดินหนีเหรอ" วาเลรีนยิ้มไปตอบไปอย่างอารมณ์ดี

"แต่คุณมีพ่อหนูแล้ว ทำไมไม่บอกเขาว่ามีแฟนแล้ว" เจนถลึงตาโตและหายใจฟึดฟัด เธอไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังแสดงอาการหึงหวงวาเลรีนออกมาอย่างชัดเจน

"ก็เขายังไม่ได้ถาม จะให้บอกว่ามีแฟนแล้วค่ะยังงี้ได้เหรอ" วาเลรีนตอบ

"ก็ต้องมีมารยาทกันสิ ถ้าเขาออกตัวว่าจีบค่อยปฏิเสธไม่ใช่หรือจ๊ะ" วาเลรีนทำใจเย็นปลอบโยนเจน

"ไม่รู้ ไม่ได้ ห้ามทำอีก" เจนสะบัดมือออกแล้วยืนกอดอกหน้าบึ้ง เธอหันไปมองน้ำพุแล้วถอนหายใจแรง

"ค่ะ ได้ค่ะ ต่อไปนี้จะไม่คุยแล้ว ถ้าเขาถามว่าชื่ออะไรครับ จะตอบว่ามีแฟนแล้วค่ะ ฮิ! ๆ ๆ " วาเลรีนแกล้งเจนและหัวเราะชอบใจ

"คิดเอาเอง โตแล้ว คุณมีเจ้าของแล้ว" เจนมองน้ำใสและพูดกระแทกวาเลรีน

"เป็นของหนูใช่ไหมจ๊ะ" วาเลรีนเดินมายืนชิดเจนแบบตัวติดกัน

ใช่!

เอ้ยไม่ใช่!

"เป็นของคุณพ่อ" เจนตอบ