"ที่พูดที่แสดงออกไปทั้งหมดเมื่อกี้เพราะรักฟ้าหรือแค่แสดง"
"เพราะรัก"
"..."
"..."
ฉันไม่รู้จะอธิบายความรู้สึกตอนนี้ยังไงให้ถูกเลยเมื่อเขาพูดคำว่ารักออกมา คือมันทั้งอึ้งทั้งดีใจปะปนกันไปหมดหนำซ้ำหัวใจฉันก็ทำท่าเหมือนจะระเบิดออกมาให้ได้ด้วย ถ้าพูดง่าย ๆ เหมือนจะตายให้ได้อะ หายใจไม่ทั่วท้อง หายใจลำบาก มือไม้อ่อนระทวยไปหมด
อืม...ฉันคงต้องหยุดสบตานิ่ง ๆ ของเขาแล้วเดินออกไป ฉันถึงจะรอดจากอาการตอนนี้ได้ ใช่แล้ว ฉันควรเดินไปไหนก็ได้ที่ไม่ใช่ยืนแข็งทื่อต่อหน้าเขาตรงนี้
หมับ!
"จะไปไหน"
"ฟ้า...”
“ฟ้าอะไร โดนฉันบอกรักแค่นั้นถึงกับไปเป็นเลยเหรอ?" ก็ใช่นะสิ ฉันเหมือนคนช็อกที่หาทางกลับทางเดิมไม่ได้ด้วยซ้ำ ต้องเดินไปเรียกขวัญตัวเองมาก่อนไม่งั้นคืนนี้ทั้งคืนฉันลอยแน่
พรึบ!
"อ๊ะ จะอุ้มฟ้าไปไหนคะ" ฉันกอดคอร่างสูงที่อุ้มฉันตอนนี้ไว้แน่นพลางเอ่ยถามอย่างสงสัย ไม่แน่ใจว่าเขาอุ้มฉันขึ้นมาทำไม
"กลัวเธอเ
