[ Ingfha part ]
"อยู่คนเดียวได้ใช่ไหม"
คนร่างสูงตรงหน้าฉันถามพร้อมยืนทำหน้าเหมือนคิดหนักที่ต้องปล่อยให้ฉันนั่งรอเขาแข่งรถอยู่บนอัฒจันทร์คนเดียว คือตอนนี้มันถึงเวลาที่เขาต้องลงแข่งรถแล้ว แต่ประเด็นคือเขาไม่อยากให้ฉันอยู่ตามลำพังก็เลยดูกังวลเป็นพิเศษ นี่ถ้าเป็นเมื่อก่อนเขาคงลากฉันไปเสี่ยงตายด้วยแล้วไม่ยืนถามให้เสียเวลาแบบนี้หรอก
แล้วถามว่าฉันนั่งรอเขาคนเดียวได้ไหม แน่นอนฉันรอได้ เพราะที่ที่เขาให้ฉันนั่งรอมันจุดสูงสุดของอัฒจันทร์ที่ไม่มีใครนั่งอยู่ไง นอกจากฉันคนเดียว เพราะฉะนั้นไม่มีใครขึ้นมายุ่งกับฉันแน่นอน แถมข้างล่างยังมีคนของเฮียดินเต็มไปหมด
"ได้สิคะ ฟ้าจะรอเฮียแข่งรถอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน" ฉันยิ้มสดใสไปให้พร้อมสบตาคมกริบคู่นั้นที่ยังมีความกังวลเล็กน้อย...เนี่ยพอแสดงออกแล้วมันน่ารักแบบนี้ไง แสดงความเป็นห่วงจนฉันใจอ่อนปวกเปียกไปหมด
"อืม งั้นเดี๋ยวฉันให้ลูกน้องเฮียดินมาอยู่เป็นเพื่อนละกัน"
