“พี่ร็อบรู้เยอะจังเลย”
“เราเลิกพูดถึงเรื่องคนอื่นกันเถอะครับ น้ำไม่ต้องทำอะไร ทุกอย่างพี่จัดการเอง”
“ปกติพี่ร็อบก็จัดการอยู่แล้วนี่คะ แต่พี่ร็อบให้น้ำออกหน้า คนก็หลงเข้าใจว่าน้ำเก่ง ชมกันใหญ่ น้ำยังอายๆ อยู่เลยที่เอาหน้าคนเดียว”
“พี่อยากเป็นคนเบื้องหลังครับ และการเจรจาซื้อขายรีสอร์ตพี่จะให้น้ำไปออกหน้านะครับ ส่วนเงิน พี่เตรียมเอาไว้ให้แล้ว”
“แต่ว่า...”
“ของของพี่ก็เหมือนของของน้ำครับ เงินของพี่ก็คือเงินของน้ำ”
“ขอบคุณค่ะพี่ร็อบ”
“น้ำครับ”
“คะ” เธอเงยหน้ามองสามีที่มองเธอหวานซึ้ง
“แต่งงานกับพี่นะครับ”
“พี่ร็อบ” คำพูดตรงๆ ไม่อ้อมค้อม ทำให้เธอหัวใจพองโต เธอว่าการขอแต่งงานบนเตียงช่างโรแมนติกนัก
“ค่ะ ใครปฏิเสธการแต่งงานกับพี่ร็อบคงโง่เต็มที น้ำไม่อยากโง่ งั้นน้ำตอบตกลงนะคะ สินสอดไม่ต้องค่ะ แค่พี่ร็อบดูแลน้ำเป็นอย่างดีก็เพียงพอแล้ว เงินทองเป็นของนอกกาย”
“ว้า... เจ้าสาวของพี่ทำไมไม่เอา
