ห้องตรวจโรงพยาบาลในอเมริกา
ประตูบานเลื่อนถูกเปิดและปิดลงอัตโนมัติ เมื่อคนทั้งคู่ก้าวเท้าเดินเข้าไปข้างในนั้น ธีร์ธัชก้าวเข้ามาก่อนและค่อย ๆ พยุงอัยวาที่จับแขนเขาไว้หลวม ๆ เหมือนจะไว้ใจแต่ก็ยังไม่กล้าจับเต็มแรง เธอก้าวเท้าอย่างระมัดระวัง เสียงรองเท้ายางของพยาบาลที่เดินสวนไปข้างหลังยังไม่ทำให้หญิงสาวรู้สึกหยุดเกร็งขึ้นมาได้ กลิ่นโรงพยาบาลคือกลิ่นที่ไม่ชอบมากที่สุด แม้ครั้งนี้จะเดินทางมาด้วยความหวังนิด ๆ แต่พอได้กลิ่นเฉพาะของโรงพยาบาลแบบนี้ก็ทำให้รู้สึกหวาดกลัวจนใจสั่น
“เราจะนั่งรอตรงนี้ก่อนนะอัย เดี๋ยวหมอจะมาเรียกค่อยเข้าไปได้” ธีร์ธัชเอ่ยบอกเบา ๆ ข้างหูของเธอ แล้วค่อย ๆ ประคองพาไปนั่งลงบนโซฟารับรองที่วางอยู่อีกมุมหนึ่ง อัยวาพยักหน้าเล็กน้อยไม่พูดอะไรออกมาสักคำ เธอวางมือลงบนตักอย่างเกร็ง ๆ รู้สึกถึงแรงลมเบา ๆ จากเครื่องปรับอากาศที่พัดผ่านและเสียงลมหายใจของเขาที่นั่งอยู่ข้าง ๆ มันไม่ได้ใกล้
