เช้าวันต่อมา
อัยวานั่งอยู่ริมเตียง ช่วยหวีผมให้ลูกสาวที่ยืนหมุนตัวไปมาอยู่หน้ากระจกเงาบานใหญ่ ลูกสาวหัวเราะเบา ๆ กับเงาของตัวเองที่ใส่สวมชุดเดรสสีฟ้าอ่อนที่อชิเลือกไว้ให้ตั้งแต่เมื่อคืน
ก๊อก ๆ ๆ
ประตูห้องถูกเคาะเรียกเบา ๆ ถูกเปิดเข้ามาพร้อมกับธีร์ธัชที่ยื่นหน้าเข้ามาเล็กน้อย ก่อนจะเดินเข้ามาด้วยสีหน้านิ่ง ๆ แต่สายตาอบอุ่นอย่างไม่อาจเก็บซ่อนไว้ได้เลย วันนี้เขาสวมเสื้อเชิ้ตแขนยาวพับข้อศอกขึ้นเล็กน้อย ถือกล้องถ่ายรูปติดมือมาด้วย
“วันนี้อากาศดีนะ ฉันเลยคิดว่าเราอาจจะออกไปเดินเล่นกันสักหน่อยดีไหม”
อัยวาหันมามองเขานิ่ง ๆ ไม่ตอบรับหรือปฏิเสธ ธีร์ธัชรีบพูดต่อเหมือนกลัวว่าเธอจะปฏิเสธเขาอีกในวันนี้
“แค่ใกล้ ๆ ตรงสวนหน้าที่พักหรือไม่ก็ร้านคาเฟ่เล็ก ๆ แถวนี้ก็ได้ ถ้าเธอยังไม่อยากไปไหนไกล ก็ไม่เป็นไร ฉันแค่คิดว่า..ลูกอาจจะดีใจ”
คำพูดนั้นทำให้อัยวาหลุบตาลงช้า ๆ ก่อนที่เธอจะหันไปมองลูกสาวที่ย
