ธีร์ธัชจ้องมองหน้าผู้หญิงที่ครั้งหนึ่งเขาเคยรักเธอมากที่สุดด้วยความสงสาร เสียใจและเป็นบาปในใจที่เป็นต้นเหตุทุกอย่าง ที่ทำให้เธอต้องรู้สึกเจ็บปวดมากที่สุดในชีวิตแบบนี้ ทั้งจากร่างกายและหัวใจที่มันบอบช้ำกว่าใครทั้งหมด
ธีร์ธัชได้แต่ยืนนิ่งเงียบ เขาก้มหน้าลงไม่กล้าแม้จะสบตาหรือสบหน้าของหญิงสาวเลยสักนิด แม้ว่าเธอจะมองไม่เห็นเขา แต่ทุกความผิดบาปที่อยู่ในใจตัวเองมันก็ทำให้เขาละอายใจที่จะมองเธอเช่นกัน
“มันกลับไปแก้ไขอะไรไม่ได้แล้วอัย แต่ฉันสัญญานะว่าฉันจะแก้ไขให้มันถูกต้อง กับทุกเรื่อง กับทุกอย่าง ที่มันควรจะเป็นอย่างที่จะต้องเป็นตั้งแต่แรก ฉันไม่ได้ขอให้เธอให้อภัย ฉันไม่ได้ขอให้เธออย่าโกรธเกลียด เธอไม่รู้หรอกว่าทุกครั้งที่ฉันเห็นเธอกับลูกอยู่ด้วยกันความรู้สึกฉันมันก็เจ็บไม่ต่างจากเธอเลย ฉันรู้ทุกอย่างแต่ฉันไม่คิดจะพูด ฉันรู้ทุกอย่างแต่ก็ยังเลือกที่จะปิดบังเอาไว้ เพราะฉันกลัวกลัวว่าความจริงทุก
