วางสายจากจอห์นที่โทรหาตนด้วยน้ำเสียงร้อนรนเพื่อแจ้งข่าวด่วนเสร็จเดวิดก็มีสีหน้าเครียดขรึม เจ้าตัวรีบตรงดิ่งมาหา มาร์คัสอย่างรวดเร็ว ทันทีที่ประตูห้องทำงานของนายใหญ่แห่ง ฟาวเลอร์ถูกปิดด้วยฝีมือของอลิซเลขาสาวใหญ่ที่ประจำหน้าห้องของมาร์คัส เดวิดก็เริ่มแจ้งข่าวที่ได้รับมาทันที
“นายครับ! นาย!”
“มีอะไรเดวิด” มาร์คัสขมวดคิ้วอย่างรำคาญ “ทำเสียงตื่นไปได้”
“คือ...เมื่อครู่ จอห์นโทรมาครับ”
“อืม...”
“เขาบอกว่า มิซอรนลินนัดให้เขามารับเธอเมื่อชั่วโมงที่แล้ว แต่จนตอนนี้แล้วยังไม่เห็นมิซมาตามนัดเลยครับ”
“ว่าไงนะ!”
มาร์คัสเปลี่ยนท่าทีจากรำคาญเป็นทะลึ่งพรวดยืนขึ้นทันที ใบหน้านั้นฉายแววโกรธเกรี้ยว ไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ตนได้ยิน
“มิซครับ...ไปไหนก็ไม่รู้” เขาตอบอีกครั้งอย่างสรุปรวบรัด
“ระยำ!” มาร์คัสสบถอย่างเกรี้ยวกราด รู้สึกอยากทำร้ายร่างกายใครสักคนเป็นอย่างยิ่ง “ฉันสั่งแล้วนี่ว่าให้มันตามอรนลินต
