“ ใจร้ายยังไง บอกพี่มาซิ ”
“ ก็ใจร้ายที่ชอบเรียกพระพายว่ามึง..แต่เรียกมะนาวว่าน้องแล้วชอบพูดเพราะกับผู้หญิงคนอื่นทุกคนเลยแต่ยกเว้นพระพาย ”
ยัยคุณหนูขี้เอาแต่ใจมีมุมน้อยใจกับเขาเป็นด้วยหรอทำไมผมไม่รู้มาก่อนว่าเธอคิดเรื่องแบบนี้ด้วย ปกติก็เรียกมันแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรไม่เห็นจะว่าอะไรเลย มันเพิ่งจะมาคิดน้อยใจอะไรตอนนี้วะ
“ อ่า งั้นเดี๋ยวพี่จะเรียกพระพายว่าเบบี๋ดีมั้ย ”
“ มันเลี่ยนเกินไป”
เธอตอบพร้อมกับส่ายหน้าไปมา ยัยเด็กดื้อเอ๊ยจะรู้ตัวบ้างไหมเนี่ยว่าทำให้ผมตกหลุมรักซ้ำแล้วซ้ำเล่า
“ แล้วเรียกที่รักได้มั้ยครับ ”
“ ไม่เอา ”
“ เรียกเบบี๋ก็บอกเลี่ยนเรียกที่รักก็ไม่เอา งั้นมึงจะให้กูเรียกอะไร ”
เธอผลักน่านน้ำออกแต่ผลักอีท่าไหนไม่รู้เขากอดเธอพลิกลงใต้ร่างของเขา ตอนนี้ร่างกายของทั้งคู่มันแนบชิดบดเบียดกันอยู่ ยิ่งมองไกล้ๆเธอก็ยิ่งน่ารักสำหรับเขา
“ นี่ไง นายก็เป็นแบบนี้ทุกทีฉันไม่ชอบนายเลยน่า
