“ พี่ขอโทษ พี่ไม่รู้ว่าพระพายยัง..ไหนบอกกับพี่ว่าได้กับไอ้กรแล้ว โกหกพี่ทำไม ？”
“ พี่พูดเองเออเอง คิดว่าพระพายเป็นคนใจง่ายเองนะจะมาโทษพระพายทำไม แต่หลังจากนี้ก็ไม่แน่พระพายอาจจะใจง่ายแบบที่ทำอยู่กับพี่ตอนนี้ก็ได้”
“ พระพาย！อย่ายั่วให้พี่โกรธเพราะถ้าพี่โกรธพี่จะไม่อ่อนโยนเหมือนตอนนี้ ”
“ พี่เคยอ่อนโยนกับพระพายด้วยหรอ นอกจากยัยมะนาวนั่นพระพายก็กลายเป็นความแข็งกร้าวสำหรับพี่ไปแล้ว FWBอะไรไม่อยากเป็นแล้ว เอามันออกจากพระพายได้แล้ว..มันเจ็บ”
เธอพยายามจะลุกออกจากตักผมให้ได้แต่ผมยังกดสะโพกเธอไว้แน่น ขืนเป็นแบบนี้ต่อมีหวังมันจะระเบิดแน่ๆถ้าไม่ขยับ ผมจับเธอพลิกลงข้างล่างไม่ยอมให้จุดเชื่อมต่อหลุดออกจากกันก่อนที่ผมจะควบคุมเธอไม่ได้
“ ปล่อยนะพี่น่าน พระพายเจ็บ！”
“ ถ้าอยากให้ปล่อยก็อยู่นิ่งๆ พี่จะปล่อย ”
“ สัญญานะ อ๊ะ！เจ็บนะพี่ อื้ออ~น่าน~อย่าขยับ อ้ะ~มันจะฉีกมั้ย อ๊ะ~พระพายเจ็บ ”
ผมสงสารก็สงสาร
