“ พระพาย！ ใครทำอะไรบอกพี่มาไอ้เลวนั่นใช่มั้ย ”
“ พระพาย..อยากกลับแล้วน่านน้ำพาพระพายกลับหน่อยได้มั้ย ”
สงสัยจะเมาหนักปกติพระพายไม่เคยมาออดอ้อนผมแบบนี้ ผมเลยต้องถอดเสื้อแจ็คเก็ตมาคลุมให้เธอมะนาวรู้สึกไม่พอใจที่น่านน้ำสนใจพระพายได้แต่ยืนกำมือแน่น แพรไหมกับภาคินวิ่งทะเล่อทะล่าเข้ามาพอดี
“ กูฝากพระพายแป้ป วันนี้กูขอจัดการกับมันหน่อยเถอะ ”
“ อย่านะ..น่านน้ำ พระพายอยากกลับบ้านแล้ว ”
“ อืมได้ ”
“ พี่น่านคะแล้วมะนาวหละ มะนาวกลับไม่ไหวนะ ”
มะนาวก็ไม่ยอมเหมือนกันจะให้น่านน้ำไปส่งให้ได้ ระหว่างเพื่อนร่วมงานกับคู่หมั้นก็คงไม่ต้องบอกว่าเขาจะเลือกใครแล้วมั้ง
“ ภาคินแพรไหมกูฝากไปส่งมะนาวหน่อย เดี๋ยวกูไปส่งพระพายเอง ”
“ อืม รีบไปเถอะท่าทางมันจะไม่ไหวจริงๆร้องไห้ขนาดนั้น แล้วจะไปยังไงมันจะไม่ตกท้ายรถมึงหรอวะ เอารถกูไปมั้ย”
ภาคินยื่นข้อเสนอให้กับน่านน้ำเพราะดูจากสภาพพระพายน่าจะไม่ไหว
“ ไม่เป็นไร
