“อย่าหยุด…เจ้าทำดีแล้ว” ทรงกลดบอก เมื่อนางชะงักเล็กน้อย
“ข้าทำถูกใช่ไหม?...” ยูร่าถอนริมฝีปาก จ้องตาเขา
“เจ้าทำได้ดีเยี่ยม…ยูร่า”
เมื่อยังไม่อิ่มเอม ทรงกลดรั้งใบหน้าของยูร่าลงมาจูบรุนแรง ยูร่าที่พยายามเรียนรู้ทุกอย่างจากเขา จึงจูบตอบไปอย่างรุนแรงเช่นกัน
“เนื้อตัวของเจ้ามีขนด้วย”
เมื่อละริมฝีปากที่ผนึกกันแน่น ยูร่ามือสั่น ลูบไล้แผงอกเปลือยเปล่าของทรงกลดเบาๆ พรมนิ้วน้อยๆไปตามแพขนที่ขึ้นรก กระจายอยู่รอบแผงอก
“ของข้าไม่มีแบบนี้” นางจ้องมองสิ่งที่แตกต่างระหว่างหญิงชายด้วยสายตาพินิจพิเคราะห์
ยูร่าเอื้อมมือไปสัมผัสแพขนที่กระจุกกระจายอยู่รอบหัวนมขนาดเท่าเม็ดถั่วลิสง น่ากัดกิน ปลายนิ้วเรียวเขี่ยลงไปเบาๆที่ปลายหัวนมของทรงกลด หยิกสลับกดบี้ อยากรู้อาการของเขาว่าจะรู้สึกเช่นเดียวกับนางไหม
“ของเจ้าไม่นุ่มนิ่มเหมือนของข้า” ยูร่าลองขยำแผงอกแกร่งดังปราการของชายหนุ่มที่นูนแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อ
