กระโจมสีขาวซึ่งตั้งอยู่ภายใต้ต้นไม้ใหญ่ ใกล้ๆกับเวทีการแสดงซึ่งยกสูงขึ้นจากพื้นหญ้า ร่างระหงของคาล่าในชุดแต่งกายงดงาม นั่งเคียงข้างอยู่กับแม่เฒ่าโรย่าซึ่งมีตำแหน่งเป็นที่ปรึกษาของมยุระนคร
“เชิญนั่ง”
ยูร่าบอก ทุกคนทรุดกายลงนั่งบนเก้าอี้รูปทรงคล้ายใบบัวขนาดใหญ่
คาล่าและโรย่าไม่ได้นั่งสูงไปกว่าแขกผู้มาเยือน ภายในเมืองลับแลแห่งนี้ที่มีความเป็นอยู่เรียบง่าย จึงไม่แบ่งแยกความสูงต่ำจากฐานันดรศักดิ์เหมือนโลกภายนอก ตำแหน่ง ‘หัวหน้า’ หรือ ‘นาย’ จึงไม่จำเป็นต้องบ่งบอกด้วยบัลลังก์ขนาดใหญ่ เพราะอำนาจ บารมี และเมตตาธรรมที่คาล่าแสดงให้เห็น ต่างก็รับรู้ ประจักษ์อยู่ในหัวใจของชาวมยุระนครทุกผู้ทุกคน
“นี่แม่เฒ่าโรย่า” ยูร่าแนะนำที่ปรึกษาของเผ่า
ทุกคนที่ได้ยินคำแนะนำ ก็ค้อมศีรษะคารวะโรย่าเกือบพร้อมเพรียงกัน ด้วยแววตาที่ตกตะลึงพรึงเพริด เพราะเพิ่งได้ยินเรื่องราวของแม่เฒ่าโรย่าจากปากของยูร่า ก่อนหน้
