เสียงกระดิ่งทองคำทรงกลมลวดลายวิจิตรสองลูกเคียงกันที่อยู่ตรงข้อเท้าดังตามจังหวะก้าวเดินของตวนมู่น่าหลังที่ตรงไปยังเบื้องหน้าหลี่เจิ้นที่กำลังบรรเลงเพลงฉิน นางใช้แขนเสื้อบังริมฝีปากแดงชาดที่เผยรอยยิ้มยั่วยวนชวนให้หลงใหลตัวนาง
นางทอดสายตามองฟูจวินทั้งสองของนาง แล้วหมุนตัวจากครั้งที่หนึ่ง เป็นครั้งที่สอง และครั้งที่สามตามลำดับ ยกแขนเรียวกรีดนิ้วยกสูง อีกข้างยกชี้ไปทางหลี่เจิ้น มองไปยังจูม่งที่ดื่มด่ำสุราดอกท้อ มองนางด้วยความหลงใหล นางค่อยๆ ปล่อยเรียวแขนลงร่ายรำอ่อนช้อยหมุนตัวอีกครั้ง มองสามีทั้งสองที่จับจ้องมองที่นางด้วยความลุ่มหลง น่าหลังปลดเชือกออกจากเอวของนาง นำเชือกมาถูที่กลีบร่องแผ่วเบา นางเผยรอยยิ้มมองจู่ม่ง แล้วโยนเชือกไปทางจู่ม่ง จู่ม่งรับเชือกของนางไว้ทันที แล้วนำมาสูดดมมองนางด้วยสายตาหื่นกระหาย และนำเชือกของนางมาเก็บไว้ในแขนเสื้อ
เขาทั้งสองมองเรือนร่างของนาง บัดนี้ไร้ซึ่งเสื้อผ้าอา
