ตวนมู่น่าหลังพร้อมกับหลี่เจิ้น พวกเขานั่งรถม้าจากบ้านเข้ามาในวังหลวง เข้าเฝ้าไท่โฮ่วในเหลียงฮวากง ตามคำสั่งเพื่อกินอาหารร่วมกันและพูดคุยเรื่องงานแต่งงานที่จะเกิดขึ้นแปดเก้าเดือนข้างหน้า แต่จู่ม่งไม่ได้ตามมา ต้องไปสืบคดีเหรียญกษาปณ์
เมื่อถึงประตูชั้นใน เหล่าทหารของจวนสกุลหลี่จอดรถม้า ทหารนำเก้าอี้มาวางเพื่อให้คนในรถม้าเหยียบ มายาและหมี่วาก้าวเดินออกมาจากรถม้าก่อน ตามด้วยหลี่เจ้าที่ยื่นมือให้น่าหลังประคองตัวเองลงมา
“ความจริงแล้วข้ามากับเหลียงเยว่และพวกนางก็ได้ ท่านจะได้ไม่ต้องเสียเวลามา อีกอย่าหนึ่งท่านก็มีงานสำคัญที่ต้องทำ” ตวนมู่น่าหลังเอ่ยบอก ขณะที่เดินเข้าอุทยานเฟิงเยว่ตรงไปยังเหลียงฮวากง โดยมีเหลียงเยว่ มายา และหมี่วาก้าวเดินตามหลัง อีกทั้งเหล่าขันทีโกยหิมะออกจากทางเดิน ด้วยเมื่อคืนหิมะตกลงมาอย่างหนัก
“ไม่มีอะไรสำคัญไปอีกแล้วน่าหลัง ข้าไม่อยากให้เจ้าเจอเหตุการณ์เหมือนครั้ง อีกทั้งข้า
