อลิซมีทีท่าขัดขืนในทีแรก แต่พอเสียงท้องฟ้าคำรามขึ้นมาอีกครั้ง ร่างเล็กก็ซุกซบเข้าหาอกอุ่นของคนตัวโต ซึ่งเจคอบก็ยินดีให้เธอทำแบบนั้น เขาโอบกอดร่างเล็กเอาไว้ชั่วครู่ จนกระทั่งเสียงสายฝนที่กระหน่ำรัวราวฟ้ารั่วก่อนหน้านี้ดูเบาบางลงและเสียงท้องฟ้าคำรามก็ไม่ดังขึ้นให้ทั้งคู่ได้ยินอีก แต่ความสว่างไสวที่ยังไม่กลับคืนมา ทำให้เจคอบจำต้องดันร่างเล็กออกห่างกาย
“อลิซ รอพี่อยู่นี่ก่อนได้ไหม พี่จะออกไปดูข้างนอกเสียหน่อยว่าทำไมไฟถึงไม่ติดเสียที”
เจคอบจำได้ว่าสถานดูแลเด็กกำพร้าแห่งนี้มีเครื่องปั่นไฟ และมันก็ควรจะทำงานในทันทีที่กระแสไฟฟ้าหลักไม่ทำงาน แต่ทว่ามันยังคงไม่ยอมทำงานอย่างที่ควรจะเป็น
อลิซที่ลืมไปแล้วว่าก่อนหน้านี้ตนและเจคอบเพิ่งจะมีเรื่องบาดหมางกัน มือเล็กรั้งชายเสื้อเขาเอาไว้ แล้วปฏิเสธเป็นพัลวัน
“พี่เจคอย่าทิ้งอลิซไว้คนเดียวนะคะ อลิซกลัว”
อลิซบอกเสียงเครือ และเจคอบก็มิอาจใจแข็งทิ้งคนตัวเล็ก
