เมียนัมเบอร์วัน

ล่าเหยื่อ 4

ร่างบางบนที่นอนหนานุ่มพลิกขยับกายไปมาก่อนที่เปลือกตาคู่งามจะขยับและค่อยๆ ลืมขึ้น ภาพแรกที่ปรากฎแก่สายตาคือเพดานที่ประดับด้วยช่อเซนเดอเรียราคาแพงซึ่งบอกให้รู้ว่าไม่ใช่ห้องนอนของเธออย่างแน่นอน ที่สำคัญห้องนอนนี้มีขนาดกว้างกว่าทั้งคอนโดของเธอเสียอีก เมื่อสติกลับมาครบถ้วนอย่างแรกที่พิมพ์ลดาทำคือสำรวจร่างกายตัวเองก่อนจะถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อพบว่ามันยังปกติและเธอยังใส่ชุดเดิมที่ใส่เมื่อคืนนี้ อาการมึนหัวตุบๆ เริ่มแสดงเป็นหลักฐานว่าเรื่องเมื่อคืนเธอไม่ได้ฝันไป หญิงสาวยกมือขึ้นกุมขมับก่อนที่ภาพเหตุการณ์เมื่อคืนจะหลั่งไหลเข้ามาราวกับเปิดก๊อกความโกรธแล่นขึ้นมาเป็นริ้วๆ กับการกระทำของเบลล่า พิมพ์ลดาสาบานกับตัวเองว่าจะต้องเอาคืนให้สาสมกับสิ่งที่อีกฝ่ายกระทำกับเธอ

“ตื่นแล้วเหรอ” พิมพ์ลดาเหม่อจนไม่ทันได้ยินเสียงเคาะประตู เมื่อถูกถามขึ้นท่ามกลางความเงียบเธอจึงสะดุ้งด้วยความตกใจ

“ขอโทษที่ทำให้คุณตกใจนะ แต่ผมเคาะประตูแล้วคุณไม่ตอบ ผมเป็นห่วงเลยเข้ามาดู” ถ้อยคำที่เตรียมจะอาละวาดถูกกลืนลงไปในลำคอกับประโยคแสดงความห่วงใยนั้น ตอนนี้ความจำทุกอย่างเกี่ยวกับเหตุการณ์เมื่อคืนกลับมาอย่างครบถ้วนชนิดไม่มีตกหล่นเลยสักนิดเดียว ผู้ชายตรงหน้านี้คือคนที่เธอเหม็นขี้หน้าและพยายามหลีกเลี่ยงอย่างที่สุด แต่สุดท้ายเธอก็หนีไม่พ้น แน่นอนว่าเขาไม่ใช่คนดีแน่ที่ใช้สถานการณ์คับขันบีบให้เธอยอมจำนนกับข้อเสนอของเขา แต่ยามนี้ศัตรูหมายเลขหนึ่งของเธอไม่ใช่เขาและเธอเชื่อว่าเขาจะช่วยเธอเอาคืนพวกสารเลวนั่นได้ พิมพ์ลดาไม่ใช่คนโง่ หญิงสาวรู้ดีว่าควรจะทำตัวยังไงในยามที่ตัวเองตกอยู่ในสถานะเป็นรอง แต่ถึงอย่างนั้นก็อดไม่ได้ที่จะว่ากระทบเขาไปเล็กน้อย

“ฉันควรจะต้องขอบคุณหรือเปล่าที่คุณช่วยฉันเอาไว้พร้อมข้อเสนอที่ปฏิเสธไม่ได้”

“ไม่เอาน่าคนสวย อย่าอารมณ์เสียเลยนะ ผมไม่ได้คิดจะหักหาญน้ำใจคุณแบบไอ้เสี่ยวิชัยนั่นสักหน่อย คุณอาบน้ำล้างหน้าล้างตาก่อนดีกว่า ผมเตรียมอาหารเช้าไว้ให้ข้างนอก เดี๋ยวเราค่อยคุยกัน” พิมพ์ลดาไม่ปฏิเสธเพราะเธอเองก็อยากอาบน้ำเรียกความสดชื่น เพราะยังมีเรื่องที่เธอต้อง ‘เจรจา’ กับเจ้าของสถานที่อีกหลายเรื่อง

“นี่ชุดของคุณ ผมให้คนไปซื้อมาให้คิดว่าผมน่าจะกะขนาดไม่ผิด” ประโยคหลังทำเอาคนฟังหน้าแดงและมองค้อนเขาด้วยดวงตาวาววับ

“ขอบคุณ” มือเรียวสวยดึงเอาถุงชอปปิ้งประทับตราแบรนด์ดังไปอย่างไม่อ่อนโยนนัก ก่อนที่จะเดินเข้าห้องน้ำไป ‘คนอะไรขนาดไม่ได้อาบน้ำและเพิ่งตื่นนอนก็ยังสวย’ ภัทรคิดในใจก่อนจะเดินออกไปรอด้านนอก

เมื่อเข้ามาในห้องน้ำพิมพ์ลดาก็อดชื่นชมความสวยงามหรูหราไม่ได้ ภายในห้องน้ำตกแต่งด้วยหินอ่อนสีขาวดูสะอาดหรูหราและสบายตา แต่สิ่งที่ดึงดูดสายตาเธอที่สุดคืออ่างอาบน้ำทรงกลมขนาดใหญ่ที่ตั้งอยู่ริมผนังกระจกซึ่งสามารถมองออกไปเห็นวิวเมืองหลวงได้อย่างชัดเจน พิมพ์ลดาคาดเดาจากขนาดห้องนอนและห้องน้ำแล้วคิดว่าที่นี่คงเป็นเพนท์เฮาส์ใจกลางเมืองที่ราคาแพงหูฉี่ ก็แหงล่ะในเมื่อเจ้าของรวยเสียขนาดนี้ ลำพังเพ้นท์เฮาส์แค่นี้คงไม่สะเทือนขนหน้าแข้งของเขาหรอก และเมื่อเปิดถุงชอปปิงออกดูเธอก็ต้องหน้าแดงอีกรอบเมื่อพบว่าภายในนั้นนอกจากมีชุดเดรสสีหวานดีไซน์สวยทันสมัยแล้วยังมีชุดชั้นในลูกไม้สุดเซ็กซี่ที่มีขนาดไซส์เดียวกับที่เธอใส่พอดี

“คงจะเชี่ยวชาญน่าดูสินะ ไม่รู้ว่าซื้อให้ผู้หญิงมากี่คนแล้ว” พิมพ์ลดาข่มความอายแล้วจัดการดึงทั้งหมดออกมาจากถุงและเธอก็ต้องทึ่งอีกรอบเมื่อพบว่าภายในมีแม้กระทั่งคลีนซิ่งสำหรับล้างเครื่องสำอาง แปรงสีฟัน ครีมอาบน้ำ โฟมล้างหน้าสำหรับผู้หญิงแบบครบครัน ไม่ต้องบอกเลยว่าผู้ชายคนนี้เชี่ยวชาญเรื่องผู้หญิงแค่ไหน ยิ่งรู้เธอก็ยิ่งสัมผัสได้ถึงอันตราย แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่คิดจะถอยเพราะการแก้แค้นคือสิ่งที่เธอต้องการที่สุดในตอนนี้ เบลล่าคิดจะทำให้เธอต้องตกนรกทั้งเป็นด้วยการโดนชายแก่คราวพ่อข่มขืนเพียงเพื่อผลประโยชน์ของตัวเอง ซึ่งเป็นการกระทำที่เธอให้อภัยไม่ได้อย่างเด็ดขาดและเธอก็รู้ดีว่าลำพังตัวเองคงไม่สามารถทำอะไรคนอย่างเสี่ยวิชัยได้ ดังนั้นเธอจึงเลือกที่จะเล่นกับไฟด้วยการยืมมือภัทรในการแก้แค้น แม้จะต้องแลกกับสิ่งสำคัญในชีวิตลูกผู้หญิงเธอก็คิดว่ามันสาสมกัน