คิมหันต์ดึงมือข้างหนึ่งของเธอไปคุมไว้ เขาบีบมือบอบบางนั้นเบา ๆ และยกมันขึ้นแนบบนริมฝีปาก จูบหลังมือของเธอด้วยความทะนุถนอม เขาแตกต่างจากนายหัวคิมหันต์ที่เธอได้พบตั้งแต่วันแรก เขาเปลี่ยนไปและเธอก็แน่ใจลึก ๆ ว่านี่ไม่ใช่การแสดงละครเพราะเขาไม่เคยเสแสร้งเป็น เขาโกหกไม่เป็น รอยยิ้มแสนหวานจุดบนมุมปากได้รูปและเป็นครั้งแรกที่นับดาวเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าดุดันปรากฏขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลา
“ฉันไม่ได้พูดเรื่องนี้เอาเองนะ ถ้าไม่เชื่อดาวจะไปถามนายชาติเขาก็จะตอบเหมือนที่ฉันพูดได้ดาวฟังแบบนี้เนี่ยแหละ”
“นายหัวทำแบบนี้ทำไมคะ อันที่จริงแล้วดาวก็ยอมรับกับการที่ต้องมาอยู่ที่นี่เพื่อชดใช้ให้ความผิดของพ่อกับแม่ดาวรู้ค่ะว่านายหัวเคยทุกข์ทรมานมากแค่ไหนกับความผิดหวังในชีวิตและดาวคิดว่าดาวก็ยอมรับมันได้ถ้าเกิดว่ามันจะเป็นการแลกกันและทำให้นายหัวได้หลุดพ้นจากความทรมานของตัวเอง”
“เมื่อก่อนฉันก็คิดแบบนั้นแหละ อยากจะแก้แค้นอ
