ศุภวัตรตกใจเป็นครั้งที่สอง กับประโยคนี้ หัวใจทำงานหนักมากขึ้นหลายเท่าตัวด้วย หันมองหน้ากชมน ราวกับว่าอยากได้คำตอบหนักหนา
“ว่าไงฝน ตอนนี้ฝนน่าจะบอกความจริงเรื่องพ่อของน้องพราวได้แล้วนะ ไม่ต้องเก็บเป็นความลับ เพราะกลัวว่าใครจะทำตามคำขู่ บอกพวกเรามาเถอะลูก” ประนอมพูดกับกชมน ที่นั่งน้ำตาไหล
“บอกพี่มาสิฝน บอกพี่มา” ศุภวัตรถาม น้ำเสียงคาดคั้น ความอยากรู้เต็มหัว
“ใช่ค่ะ น้องพราวเป็นลูกพี่เต็นท์ค่ะ” ไม่มีเหตุผลที่ต้องปิดบังความจริง ในเมื่อตัวต้นเหตุทำให้จิตใจหล่อนอยู่ไม่เป็นสุข หวาดหวั่น กริ่งเกรงมาตลอดสี่ปี ไม่หลงเหลือความรู้สึกนั้นอีกต่อไป “ตอนนั้นฝนไม่รู้ว่าตัวเองท้อง เพราะฉีดยาคุม แต่วันนัดฉีดครั้งล่าสุด ฝนลืมไม่ได้ไปตามนัด เลยคิดว่าพลาดวันนั้น พอรู้ว่าท้อง ฝนไม่กลับไปเรียนต่อ กลัวว่าพี่เต็นท์จะสงสัย เลยกลับเมืองไทยค่ะ”
สำหรับศุภวัตร เพียงแค่คำตอบนี้ เขาไม่ถามคำถามอื่น ชายหนุ่มมองกชมน น
