ไม่ใช่เพียงหัวใจกชมนทำงานหนัก ศุภวัตรรู้สึกไม่ต่างกัน ระยะห่างแค่นี้ เขาได้กลิ่นหอมจากร่างกายหล่อน ราวกับว่านำจมูกสูดดมผิวเนื้อสาวก็ว่าได้ กลิ่นหอมอ่อนๆ กลับสร้างแรงกระตุ้นในตัวเขาได้ไม่ยาก ลุกพรึบไม่ต่างกับไม่ขีดไฟถูกจุด โยนลงไปบนน้ำมันเบนซิน ศุภวัตรหวั่นไหวทั้งกายและใจ
“ฝนไม่รู้ว่าคุณพูดเรื่องอะไร แต่ถ้าคุณพูดจาแบบนี้ ฝนขอตัวไปทำงานค่ะ” ศุภวัตรกระตุกยิ้ม รีบลุกไปนั่งที่เดิม ก่อนเขาทนไม่ไหว กระชากร่างเล็กมากอดหอมและจุมพิต ดับความร้อนในตัวด้วยการหมุนปากกาบนโต๊ะ ตามองจอโน้ตบุ๊กที่มีใบสมัครงานของกชมนปรากฏ
“จากประวัติ คุณบอกว่ามีลูกสาวหนึ่งคน และบอกว่าโสด สามีคุณไปไหนล่ะ เลิกกันหรือว่ามันตาย”
ศุภวัตรเน้นคำท้าย นัยน์ตาเขาลุกวาว น่ากลัวและร้อนแรง ราวกับมีไฟกองเล็กๆ สุม กชมนรู้ได้ทันทีว่า เขาคงโกรธ ไม่พอใจเรื่องในอดีต ที่หล่อนไม่รู้ว่า ณ ตอนนี้ใจเขาเป็นอย่างไร
“มีความจำเป็นหรือคะที่ฝนต้อง
