“ไม่ค่ะ ไม่บ่อย”
“แล้วคุณพะ...” ศุภวัตรยั้งคำถามทัน เพราะคำถามนี้อาจส่งผลต่อจิตใจพราวพรรณ หากเอ่ยถึงพ่อ ที่เขาไม่รู้ว่า กชมนบอกเรื่องนี้ให้เด็กหญิงว่าอย่างไร พ่อมีชีวิตอยู่ ติดต่อมาบ้างเป็นครั้งคราว หรือไม่บอกใดใด แต่จากปากสมร ร้านขายของชำข่างเม้าท์ว่า โสภาเคยมาคุยที่ร้านว่า บิดาพราวพรรณไม่เคยติดต่อมาเลย อีกทั้งกชมนปิดปากเงียบเรื่องนี้ด้วย ถามหลายครั้งทว่าไร้คำตอบ ประหนึ่งกชมนไม่ต้องการเอ่ยถึง ฉะนั้นศุภวัตรไม่ควรเอ่ยเรื่องนี้ ให้กระทบใจเด็กน้อย “น้องพราวเป็นเด็กน่ารักแบบนี้ คุณแม่ต้องรักน้องพราวมากแน่เลย”
“แม่บอกว่า แม่รักน้องพราวที่สุดในโลกค่ะ” เด็กหญิงตอบ พร้อมท่าประกอบ กางแขนไปจนสุด “แม่ยังบอกด้วยว่า ถึงแม้น้องพราวไม่มีพ่อ แต่น้องพราวมีแม่ มีน้าจีน คุณทวดนอม คุณตาโตและคุณยายเอมค่ะ”
ศุภวัตรตกใจและอึ้งในเวลาเดียวกัน กับคำพูดหนูน้อย ที่ใบหน้าคนพูดไร้ความหมองเศร้า ไม่รู้สึกว่าขาดความร
