3 Fire ไฟ
1063 คำ
เสียงโทรศัพท์สมาร์ทโฟนดังครืด ๆ สั่นไปกับพื้นโต๊ะวางของข้างหัวเตียง หญิงสาววัยไม่ถึงยี่สิบปีลืมตาตื่นขึ้นในสถานที่ไม่คุ้นเคย ลำคอเธอแห้งผาก ขนาดกลืนน้ำลายยังยากเย็น
มือเรียวขาวยกมือขึ้นเสยผม บีบนวดขมับตัวเอง ปวดหัวตุบ ๆ จนแทบระเบิด กำลังทบทวนสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน
เธอลูบไปบนหลังคอ รู้สึกแสบเล็กน้อยเหมือนของมีคมบาดบนต้นคอด้านหลังบริเวณชิดไรผม แต่ไม่ใช่ความเจ็บปวดอะไรมากมาย แค่รู้สึกเหมือนแมวข่วนจึงไม่ได้สนใจอะไรมากนัก
ความเจ็บหน่วงกลางกายสาวจนร้าวไปถึงหน้าขาต่างหากที่ทำให้เธอเป็นกังวล แน่ใจว่าเรื่องที่เกิดขึ้นไม่ใช่รอบเดียวอย่างแน่นอน
เรื่องลางเลือนในความทรงจำทำเอาเธอหน้าร้อนผ่าว นึกถึงท่อนกายแข็งร้อนของคนแปลกหน้า ท่อนเนื้อขรุขระโอบรัดด้วยเส้นเลือดกระหน่ำโจนจ้วงเข้าออกในกายเธอ
เธอจำได้ว่าเป็นคนร้องขอเอง
‘ฉันขอ’ เสียงหวานในห้วงความทรงจำย้อนเข้ามาทำให้รู้สึกกระดาก
เธออยากจนต้องเป็นฝ่ายร้องขอให้ผู้ชายมาเติมเต็มความต้องการส่วนลึกภายใน
ช่างน่าอาย
ร่างเล็กทบทวนความรู้สึกได้แต่หายใจไม่ทั่วท้อง ก่นด่าว่าตัวเองทำอะไรลงไป ในขณะที่โลกมันหมุนถึงไปไหนต่อไหน ใครก็ทำสิ่งที่เรียกว่าวันไนท์สแตนด์
การมีเซ็กส์กับคนแปลกหน้าไม่ใช่เรื่องแปลกในปัจจุบัน
ความตราตรึงที่เขามอบให้ยังลอยค้างอ้อยอิ่งไม่จางหายเพียงแต่เลือนลางเหลือเกินจนเหมือนฝันไป
ครืด ๆ ๆ ๆ ๆ สมาร์ทโฟนที่โต๊ะข้างเตียงดังขึ้น เสียงโทรศัพท์ถูกปิดเสียงไว้ สมาร์ทโฟนจึงมีเพียงการสั่นเพื่อแจ้งเตือนการโทรเข้า มือเล็กคว้ามือถือของตนเองขึ้นมากดรับสาย
"ว่าไงน้ำตาล"
"อีวอ มึงมีชีวิตอยู่รึเปล่า กูไปตามหามึงที่บาร์ เด็กเสิร์ฟบอกว่ามึงถูกผู้ชายหิ้วไป" เสียงตามสายคือน้ำตาลเพื่อนรักของเธอ
วอแวคือชื่อเล่นและชื่อจริงของหญิงสาว วอแว หรือ นางสาววอแว ชลวิสิทธิ์ เธอมีชื่อประหลาด ไม่เข้าใจว่าเหตุใดบิดามารดาจึงต้องตั้งชื่อนี้ให้เธอ แต่ข้อดีคือเป็นชื่อที่ทำให้ทุกคนจำเธอได้
"อือ ยังไม่ตาย" ร่างเล็กหยัดกายขึ้นนั่ง ทบทวนความทรงจำที่ยังค้างอยู่ในเสี้ยวสมองรวมกับคำให้การของพยานปากเอกคือเพื่อนของเธอ สมองประมวลผลได้ว่าเรื่องเมื่อคืนคือเรื่องจริงไม่ใช่ฝันร้าย
"มึงรับโทรศัพท์ กูรู้ว่ามึงยังไม่ตาย แล้วมึงอยู่ไหน"
"กูไม่รู้เหมือนกัน"
"ฉิบหาย มึงอยู่กับใครล่ะ ผู้ชายคนนั้นทำอะไรมึงรึเปล่า"
วอแวขยับกายขึ้นนั่ง ร่างเธอเหมือนถูกฉีกทึ้งเป็นเสี่ยง ๆ เธอขยับตัวขึ้นพิงหัวเตียง รู้สึกเจ็บหน่วงตรงหว่างขา น้ำขาวขุ่นยังไหลเปรอะออกมาจากส่วนสงวนกลางลำตัว
“อ๊ะ ซี้ดส์” เด็กสาวถึงขั้นร้องอุทานเมื่อสัมผัสความรู้สึกเสียดแสบ
"อีวอ มึงโอเคไหม มึงอยู่ไหนเนี่ย อยู่กับใคร"
"กูอยู่ในโรงแรม ...เอ่อ..ตอนนี้กูอยู่คนเดียว" เธอกวาดสายตามองรอบห้อง
คู่กรณีหายไปแล้ว เขาคนนั้นไปแล้ว
หลังจากเมาจนภาพตัด นางสาววอแวฟื้นคืนชีพขึ้นมาเพียงลำพังในโรงแรมหรูห้าดาว เธอกำลังนั่งงงอยู่บนเตียงกว้าง ตอนนี้วอแวกำลังจับต้นชนปลายไม่ถูกกับการเสียสาวอย่างกะทันหัน
ประสบการณ์เซ็กส์แบบดิบ ๆ แฝงอารมณ์ปรารถนาคุกรุ่นเหมือนสัตว์ป่าของเขาคนนั้นยังวนเวียนหลอกหลอนอยู่ในความทรงจำ
"อีวอ ได้ยินไหม.. อีวอ"
"ได้ยิน กูกำลังเรียกสติ"
"เมื่อคืนมึงไปกับใคร เขาได้ทำอะไรมึงรึเปล่า อีสาวเวอร์จิ้น" น้ำตาลกรอกเสียงถามคำถามหนึ่งร้อยยี่สิบคำถามในสามสิบวินาที
"อ๊ะ แสบฉิบ!" วอแวขยับขา รู้สึกถึงบางสิ่งฉ่ำชื้นอยู่ภายในกายเธอ
หลักฐานว่าเขา ทำ เธอจริง
"มึงโดน!"
"เออ ไม่ต้องสืบ กูโดนแล้ว" รู้สึกเสียใจระคนขุ่นเคืองมองตามน้ำขุ่นคาวหยาดไหลลงมาตามเรียวขา
"เขาปล้ำมึงเหรอ มึงจำอะไรได้บ้าง"
"เปล่ากูขอเขาเองล่ะ" ถึงจะเมาแต่เธอก็ยังพอจำได้ว่าเธอเป็นคนขอร้องให้เขาเข้ามาเติมเต็ม
"สรุปโรงแรมอะไร กูจะไปรับ"
"ดิ อาร์มาชจฺ" วอแวออกเสียงจากคำภาษาอังกฤษที่เธออ่านจากเมนูในห้องโรงแรม
โรงแรมหรูห้าดาวตกแต่งอย่างอาหรับ โรงแรมที่เธอเห็นเพียงเคยเห็นภาพในอินเตอร์เน็ตเท่านั้น ไม่นึกไม่ฝันว่าจะมาเสียตัว เสียสาวครั้งแรกให้กับชายแปลกหน้าที่นี่ แถมเขายังทิ้งเธอไปก่อนจะตื่นอีก
"เออ เดี๋ยวไปรับละกัน รีบอาบน้ำเก็บของลงมาเลย"
"ขอบใจ"
หญิงสาวขยับกายขึ้นนั่ง ภาพร้อนแรง ภาพเขาทรมานเธอด้วยความหฤหรรษ์วนเวียนเป็นฉาก ๆ ร่างเล็กพยายามขยับกายลุกขึ้นยืน รู้สึกขาอ่อนแรง ส่วนนั้นยังรู้สึกระบมร้าวไปถึงหน้าขา
ตื่นมาในโรงแรมหรูก็ดีอยู่หรอก แต่การตื่นมาแบบโดนกระทำแบบไม่ป้องกันแล้วถูกทิ้งไว้ในห้องตามลำพังนี่สิ! มันเรื่องใหญ่
ความเครียดถาโถมเมื่อเห็นหลักฐานว่าเขาไม่ได้ป้องกัน เขาจงใจไม่ป้องกัน จงใจมีอะไรกับเธออย่างแนบแน่นแบบไร้ถุงยางกั้น
วอแวลากสังขารไปอาบน้ำในอ่างอาบน้ำ เดินไปสูดปากไปด้วยความเสียดแสบ ผู้ชายปริศนาทิ้งรอยรักไว้บนร่างกายเธอนับไม่ถ้วน
"โหย นี่ถูกเอาหรือถูกซ้อมวะเนี่ย" สาววัยเพิ่งเข้ามหาวิทยาลัยเอ่ยกับตนเอง
แค่นึกถึงรสรักร้อนฉ่าของเขาเธอก็สะท้านไปทั่วร่างกาย นี่มันอะไรกัน
เธอมองดูในกระจกห้องน้ำ มันมีข้อความเขียนไว้บนกระจก พร้อมเบอร์โทรศัพท์ ข้อความนั้นเขียนว่า
"You're mine โทรหาผม 089-9998xxx หรือให้ผมล่าคุณ"
เธอขนลุกไปทั้งตัว นี่เธอคงไม่ได้เผลอนอนกับอาชญากรตัวท็อปหรอกมั้ง ...วอแวรู้สึกเหมือนกำลังเล่นกับไฟ
- ผู้เขียน
