ตอนเช้า...นิธิเรียกคนงานหญิงสามคนที่เคยเข้ามาทำความสะอาดบ้านเป็นประจำเข้ามาที่บ้าน เพื่อแนะนำให้รู้จักกับสาวใช้คนใหม่
“นี่เอื้อง...เป็นสาวใช้คนใหม่ของที่นี่ เป็นหลานของผมเอง”
พ่อเลี้ยงกำชับให้บอกกับทุกคนอย่างนั้น รวมทั้งคนงานที่แคมป์ด้วย เขาก็ทำตามคำสั่งโดยไม่ถามถึงเหตุผลสักคำ นั่นเพราะเขารู้ดีว่าพ่อเลี้ยงต้องการปกป้องสาวน้อยของเขา
“สวยเชียวหนูเอื้อง”
“ยังเด็กอยู่เลยนี่ น่าจะรุ่น ๆ กับลูกของป้า แล้วไม่เรียนหนังสือแล้วรึ ถึงได้มาทำงาน”
เอื้องอรุณยิ้มให้สามป้า “ก็...ยังเรียนอยู่ค่ะ แต่ใกล้จบ ม.6แล้ว เหลือแค่สอบเทอมสุดท้าย”
“แล้วไม่เรียนมหาลัยรึ”
“อ๋อ เรียนค่ะ แต่จะเลือกเรียนมหาวิทยาลัยใกล้ๆบ้านนี่แหละ” เธอกล้าพูดเรื่องเรียนแบบเต็มปากเต็มคำเพราะเมื่อคืนนี้พ่อเลี้ยงสัญญากับเธอไว้ว่าจะส่งเธอเรียนจนจบมหาวิทยาลัย หากเธอต้องการ
เมื่อคืนนี้เป็นค่ำคืนแสนหวานทีเดียว เพราะเขาเอาใจเธอสารพัด
