เพื่อนบ้านคนใหม่
“พรุ่งนี้เราต้องกลับแล้วใช่ไหมคะอาธีร์” อนัญพรซุกตัวอยู่บนแผงอกเปลือยเปล่าของเขาอย่างออดอ้อน
ตั้งแต่มาที่หัวหินทั้งสองก็แทบจะไม่ได้ออกไปไหน นอกจากไปไหว้พระในวันที่สองและเดินเล่นริมชายหาดในตอนเย็น เวลาส่วนใหญ่ที่เหลือจึงหมดไปกับการทำกิจกรรมอยู่บนโซฟาและเตียงนอน
“ใช่ครับ หมิงมีอะไรหรือเปล่า”
“ยังไม่อยากกลับเลย”
“อาเข้าใจ แต่เรามีหน้าที่ต้องรับผิดชอบนะครับ อดทนอีกนิดเหลืออีกไม่ถึงครึ่งปีเราก็จะได้อยู่ด้วยกันแล้วนะครับ”
“มันนานมาก หมิงไม่อยากรอ”
“อาก็ไม่อยากรอ เอาไว้อาจะหาโอกาสไปคุยกับพ่อและแม่ของหมิงอีกครั้งนะครับ”
“จริงนะคะ”
“แน่นอนครับ หมิงเชื่อใจอานะครับ” เพราะยิ่งได้อยู่ใกล้ ธีร์วราก็ยิ่งรักและหลงอนัญพรจนไม่อาจจะรอได้ ชายหนุ่มคิดหาวิธีที่จะทำให้พ่อกับแม่ของคนรักยอมให้ทั้งสองได้เจอกันโดยไม่ต้องหลบซ่อน
“ค่ะ หมิงเชื่ออาธีร์”
ธีร์วรามาส่งหญิงสาวที่ปั๊มน้ำมันแห่ง
