แองเจลล่าฉีกยิ้มด้วยความดีใจเมื่อคนที่ก้าวเข้ามาภายในตำหนักของหล่อนนั้นคือฟาเดล ผู้ชายที่หล่อนคิดถึงอยู่ทุกลมหายใจ ตอนนี้ความน้อยใจที่มีต่อเขามันสลายหายไปจนหมดสิ้นแล้ว เมื่อเข้าใจเหตุผลที่เขาต้องทำเย็นชาใส่ ฟาเดลรักหล่อนฟาติมาบอกอย่างนั้น
“ฟาเดล...”
“นาจิฟแจ้งว่าคุณตามหาผม...”
น้ำเสียงราบเรียบไม่ได้แสดงความรู้สึกใดๆ ออกมาเลยของผู้ชายตรงหน้าทำให้ความกล้าของแองเจลล่าหายไปเกือบครึ่ง แต่กระนั้นหล่อนก็ยังฝืนยิ้มกว้างออกมา
“ใช่... ฉันตามหานาย ฉันไปตามที่ตำหนักหลวง แต่ก็ถูกกั้นเอาไว้ไม่ให้เข้าไป” คนพูดก้าวลงจากเตียง แต่ด้วยความอ่อนเพลียทำให้ร่างอรชรเซจะล้ม คนตัวโตจึงต้องรีบก้าวเข้าไปประคองเอาไว้อย่างห่วงใย แองเจลล่ายิ้มอย่างตื้นตันใจ ฟาเดลห่วงหล่อนจริงๆ นั้นแหละ
“ตำหนักหลวงคือที่ประทับขององค์ชายบาร์ซาร์...”
“แต่ฉันจำได้ว่านายเคยอยู่ที่นั่น และทหารก็บอกว่านายอยู่ในนั้น”
คำพูดของแองเจลล่าทำ
