ข้ามเส้นทายาทมาเฟีย (คิรินxราเชล)

ตอนที่ 6 ถอดชุดคลุมพี่คนสวย

คิรินขับรถคันหรูออกจากคาสิโนพร้อมราเชลที่นั่งอยู่ที่นั่งข้างคนขับ..เขาพาราเชลมุ่งตรงไปยังบ้านเพื่อไปเอาของใช้บางส่วนที่ราเชลเพิ่งให้แม่บ้านจัดเตรียมไว้ให้

ทันทีที่มาถึงบ้าน ร่างแกร่งก็ลงจากรถเดินอ้อมไปเปิดประตูเชิญเธอลงมา..ก่อนจะพากันเดินเข้าบ้านไปพร้อม ๆ กัน

โชคดีที่ตอนนี้อาธนา ป๊าของราเชลพากันเข้านอนไปแล้ว ไม่งั้นเขาเองคงต้องอยู่ตอบคำถามอาธนาอีกเป็นสิบๆ คำถามว่าทำไมถึงให้ราเชลไปทำงานทั้งที่เคยค้านนักหนา

"คิรินรอนี่ก็ได้ เชลให้แม่บ้านเก็บกระเป๋าวางไว้บนห้อง เดี๋ยวเชลขึ้นไปยกลงมาเอง"

"เดี๋ยวขึ้นไปช่วยครับ" เอ่ยเพียงแค่นั้นก็เดินขึ้นชั้นบนของบ้านนำราเชลไปจนราเชลเองต้องรีบวิ่งตามขึ้นมา...

ประตูห้องนอนส่วนตัวของราเชลถูกเปิดออกโดยร่างหนา สายตาคมกวาดสายตามองไปรอบห้องที่ถูกเปิดไฟทิ้งเอาไว้ กระเป๋าเสื้อผ้าถูกวางไว้ปลายเตียง เขาเองถึงเดินไปยกขึ้นมาถือไว้ให้

จนสายตาเหลือบไปเห็นกล่องสีดำเล็กๆ ที่ถูกวางไว้ข้างๆ กัน ฝากล่องที่ปิดไว้ไม่สนิท เมื่อเขาเองตั้งใจมองดีๆ ถึงได้เห็นของด้านใน

แท่งเล็กๆ ขนาดพอดีมือ ถ้าเขาเดาไม่ผิด คงจะเป็นของเล่นสำหรับทำเรื่องอย่างว่า...

มือหนากำลังจะหยิบขึ้นมาดู แต่ไม่ทัน ราเชลที่วิ่งตามมารีบเข้ามาชิงกล่องไปถือไว้ เป็นคำตอบที่ยิ่งย้ำเตือนว่าที่เขาเห็นและเดาว่าเป็นสิ่งนั้น คงจะใช่จริง ๆ

"คิรินจะถือไปเก็บที่รถให้ครับ"

"ไม่เป็นไร กล่องเล็กนิดเดียว เชลถือเองได้" เมื่อราเชลพูดแบบนั้น คิรินถึงพยักหน้าให้ ก่อนจะถือเพียงกระเป๋าเสื้อผ้าเดินออกจากห้องไป...

ลูกแมวใสซื่อ ที่แท้ก็มีความต้องการที่จะทำเรื่องแบบนั้นเหมือนกัน แล้วเหตุผลอะไร ทำไมราเชลถึงยื้อเวลามานานขนาดนี้ ไม่ยอมตกลงปลงใจที่จะพัฒนาความสัมพันธ์กับเขาสักที

มีหลายครั้งที่เขาคิดไปว่าราเชลอาจจะเปลี่ยนใจ ไม่ได้รักหรือชอบในตัวเขาแล้ว แต่ในช่วงที่เขาขึ้นรับตำแหน่งผู้บริหารของคาสิโนแทนป๊าสิงหา มีทั้งนักธุรกิจ คนแวดวงเดียวกัน หรือคุณหญิงคุณนายมากมายต่างพากันมาแสดงความยินดี และแน่นอนว่ามีการพาลูกสาวมาทำความรู้จัก บางคนมีถึงขั้นพาไปเสนอตัวกับป๊าสิงหา อยากจะให้ลูกสาวได้ลงเอยกับเขา ราเชลเองที่รู้ก็จะโกรธเขา ไม่คุย ไม่รับสายเขาไปเป็นเดือนๆ จนช่วงนั้นเขาเองต้องหยุดรับแขก ให้การ์ดเชิญคนที่จะมาแสดงความยินดีไปคุยกับป๊าแค่คนเดียว แบบไม่มีเขาไปยุ่งเกี่ยวด้วย

หลายครั้งที่เขามักถามว่า ถ้าจะหวงกันขนาดนี้แล้วทำไมไม่ยอมเป็นเมียสักที.. แต่ก็นั่นแหละ เหมือนทุกครั้งคือคนสวยจะไม่มีคำตอบให้

กับวันนี้ที่เขาชวนราเชลเล่นเกมจนได้ทำถึงขนาดนั้น ได้เห็นร่างสวยเปลือยเปล่าต่อหน้า เขาเองถึงดีใจจนทิ้งงาน รีบพาราเชลกลับคอนโด

ก็เพราะมันถือเป็นการข้ามเส้นเดิมที่เคยมีมานานหลายปี ข้ามแบบที่เขาเองกลับมามีความหวังว่าราเชลจะพัฒนาความสัมพันธ์กับเขาในไม่ช้า

@คอนโด

กลับมาถึงคอนโด คิรินเองให้ราเชลแยกตัวไปอาบน้ำ ส่วนตัวเองมานั่งจัดการเสื้อผ้าในกระเป๋าของราเชลเข้าตู้ให้จนเสร็จเรียบร้อย ถึงจะออกไปอาบน้ำที่ห้องน้ำรับแขกด้านนอก

จัดการตัวเองจนเสร็จแล้วถึงไปนั่งรอคนสวยที่ห้องทำงาน...

แกร๊ก! ประตูห้องทำงานถูกเปิดเข้ามาโดยร่างสวยในชุดนอนสายเดี่ยวผ้าซาตินสีแดงโดยมีชุดคลุมด้านนอกปิดบังผิวสวยเอาไว้ ไม่ให้โป๊มากจนเกินไป...ราเชลเดินตรงเข้ามาหยุดอยู่หน้าโต๊ะ สายตาคู่สวยมองไปรอบๆ ก่อนจะหันมาเอ่ยถามเขา

"เก้าอี้มีตัวเดียวเหรอ" เพราะเธอจำได้ว่าห้องทำงานของคิริน นอกจากเก้าอี้หนังตัวใหญ่ที่คิรินนั่งอยู่ ยังมีเก้าอี้ด้านหน้าโต๊ะอีกสองตัวนี่... แล้วตอนนี้มันหายไปไหน

"ตัวอื่นมันพัง เพิ่งให้การ์ดยกลงไปทิ้ง"

"พังสองตัวเลยเหรอ"

"จะสงสัยอะไรครับ มานี่ จะได้รีบเรียน รีบนอน" พูดด้วยน้ำเสียงกดต่ำกับใบหน้าเคร่งเครียดจนราเชลที่เห็นไม่กล้าถามอะไรต่อ ได้แต่เดินอ้อมโต๊ะมาหยุดอยู่ข้าง ๆ ร่างแกร่ง

คิรินหมุนเก้าอี้หันมาหาคนข้างกาย ก่อนจะออกแรงรั้งราเชลเข้าหาแบบไม่ทันตั้งตัวจนราเชลเซมานั่งลงบนตัก..

"อ๊ะ คิริน เชลจะดุแล้วนะ ทำไมถึงได้ดึงกันแบบนี้ ล้มหัวฟาดพื้นขึ้นมาจะทำยังไง"

"ไม่ปล่อยให้ล้มหรอก รอรับอยู่นี่ไงครับ" ว่าพลางหมุนเก้าอี้หันกลับเข้าหาโต๊ะทำงานตัวใหญ่ และเลื่อนเก้าอี้จนคนบนตักแนบชิดกับโต๊ะ.. "ลองอ่านข้อมูลดู เป็นข้อมูลธุรกิจของคู่ค้าคร่าว ๆ เผื่อพรุ่งนี้ตอนคุยงานจะใช้เป็นประโยชน์ได้ครับ" ว่าพลางดึงแลปทอปตรงหน้าเข้ามาวางตรงหน้าราเชล เพื่อให้ราเชลอ่านได้สะดวก

"โอเคค่ะ อ่านหมดนี่เลยใช่ไหม"

"ครับ" ตอบกลับสั้น ๆ แค่นั้น ราเชลเองก็หันไปตั้งใจอ่านข้อมูลตรงหน้าทันที "เชล"

"อือ"

"ถอดเสื้อเหมือนที่คาสิโนได้ไหม" ร้องขอขึ้นมาดื้อ ๆ ไม่มีเหตุผลอะไรประกอบ ทำใบหน้าสวยที่จดจ่อกับหน้าจอต้องหันมาหา "นะครับพี่คนสวย" ไม่ทันที่ราเชลจะได้พูดดุอะไร มาเฟียหน้าดุหลังตัวก็เอ่ยประโยคที่เคยพูดกับเธอสมัยตอนเด็ก ๆ เวลาจะอ้อนขออะไรก็มักจะใช้ประโยคขอร้องด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา กับสายตาออดอ้อนที่ถ้าดุไป คงจะรู้สึกผิดน่าดู

"ถอดแค่ชุดคลุม ห้ามถอดชุดด้านใน"

"ขอบคุณครับ"