บทที่ 3 เตะก้านคอ
1135 คำ
บทที่ 3
เตะก้านคอ
เอี๊ยดดด!
ฉันขับรถตีโค้งแล้วดริฟเข้ามาจอดในช่องขนาดพอดี ทำเอาสองหนุ่มที่นั่งอยู่ด้านหลังร้องกรี๊ดเป็นหนูถูกเชือด ไม่รู้ว่าเบาะฉันเปื้อนฉี่หรือเปล่าร้องกรี๊ดขนาดนั้น
"เธอขับรถบ้าอะไรของเธอเนี่ย!"
"ก็เห็นคุณบอกชอบความเร็ว เร็วแค่นี้พอไหมคะ ฉันเคยไปขับรถแข่งมาด้วยอยากลองวัดกับฉันสักสนามไหมคะคุณวิน?"
"ถามไอ้เวย์สิมันชอบแข่งรถ"
"เกี่ยวอะไรกับผม พี่ต่างหากดูถูกคุณแสนดีตั้งแต่อยู่คอนโดแล้ว"
สองพี่น้องเริ่มทำหน้าตาขึงขังใส่กันฉันจึงลงจากรถแล้วเปิดประตูให้พวกเขา เพียงแค่คุณวินเดินลงมาจากรถเขาก็รีบคว้าประตูเอาไว้ เหมือนขาจะอ่อนแรงแต่ก็ยังเก็บทรงตัวเอง
"เป็นอะไรคะ ขาอ่อนเหรอ?"
"ไม่มีทาง แข็งโป๊กขนาดนี้เอาอะไรมาอ่อน"
คุณวินสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ จากนั้นก็เดินเข้าไปด้านในตามด้วยคุณเวย์ เขาหยิบยาดมหงส์ไทยของฉันลงมาจากรถด้วย คนนี้แสดงสีหน้าไม่เก่งเห็นแล้วก็นึกตลก อยากหยิบโทรศัพท์มาถ่ายรูปฟ้องท่านประธานจริง ๆ
ทั้งสองเดินทางมาที่คลับ ฉันไม่รู้ว่ามันเป็นคลับอะไรเพราะตัวฉันก็ไม่เคยมา เวลาตอนนี้ก็เพิ่งจะหนึ่งทุ่ม แต่กลับมีกลุ่มนักศึกษารวมตัวกันเต็มไปหมด เหมือนจะเป็นงานปาร์ตี้วันเกิดของใครสักคน
"พวกคุณมาทำอะไรที่นี่คะคุณวิน คุณเวย์"
ทั้งสองคนไม่ตอบแต่เดินมานั่งกับเพื่อน ๆ แต่ละคนที่นั่งอยู่ฉันเห็นแล้วรู้สึกไม่สบายใจมาก ๆ เพราะหนึ่งในนั้นเป็นลูกชายของนักการเมืองที่ฉันเคยไปทำงานด้วย เขาชื่อว่าคุณเปรม
ผู้ชายคนนี้ไว้ใจไม่ได้ ต้องพูดว่าโคตรของโคตรจะไม่ได้เลย ฉันจำได้ว่าเขาเคยมีประวัติเรื่องยาเสพติดไม่ใช่แค่ขายแต่อาจจะเข้าขั้นมีโรงงานผลิตเอง
"กูก็นึกว่าพาสาวที่ไหนมา ที่แท้ก็พี่แสนดีคนสวยของกูนี่เอง"
"สวัสดีค่ะคุณเปรม ไม่คิดว่าจะมาเจอกันที่นี่เลยนะคะ"
"ที่นี่เป็นคลับของผมเองครับพี่แสนดี ว่าแต่พี่แสนดีทำไมถึงมาอยู่กับไอ้วินแล้วก็ไอ้เวย์ล่ะครับ?"
"ตอนนี้ยัยนี่มาทำงานกับกู อย่าบอกนะว่ายัยนี่เคยทำงานกับมึงด้วย"
"พี่แสนดีเคยทำงานเป็นบอดี้การ์ดให้พ่อกูเอง"
"แล้วทำไมพ่อมึงถึงไล่ออกล่ะ อย่าบอกว่ายัยนี่แอบขโมยของบ้านมึงนะกูจะได้รีบจัดการ เดี๋ยวแจกันราคาเป็นแสนของกูมันจะหาย"
"ฉันลาออกเองค่ะ ฉันชอบทำงานกับคนที่เขาสะอาด"
"งานของผมมันสกปรกตรงไหนครับพี่แสนดี พี่คิดมากไปเองหรือเปล่า บางทีสิ่งที่พี่คิดมันอาจจะไม่ใช่ความจริงก็ได้"
"คุณเปรมคะ อย่าให้ฉันต้องพูดเรื่องราวของคุณเลยค่ะ ตอนนี้ฉันไม่ใช่ลูกน้องของคุณพ่อคุณแล้วด้วย"
"หึ..."
ฉันกับคุณเปรมจ้องหน้ากันจนคุณวินกับคุณเวย์เริ่มไม่สบายใจ ทั้งสามคนนั่งคุยธุรกิจกันต่อ มันเกี่ยวกับคลับและมีการพนันเกี่ยวข้อง สิ่งที่ฉันได้ยินฉันจำเป็นต้องรายงานให้ท่านประธานทราบ
แต่ดูเหมือนว่าคุณวินกับคุณเวย์ก็ไม่สบายใจกับธุรกิจนี้ เขามองหน้ากันเหมือนจะปรึกษากันในใจ ถ้าเป็นฉัน ฉันจะขอปฏิเสธแล้วขายหุ้นทิ้งไปให้หมด
"ถ้าเงินลงทุนขนาดนั้นกูต้องปรึกษาคุณพ่อกูก่อน ถึงกูจะมีเงินแต่การลงทุนมันต้องถามคนที่มีประสบการณ์ กูตัดสินใจเองไม่ได้"
"ผมก็ด้วย เรื่องนี้ถ้าเกิดมันพลาดขึ้นมาพวกผมจบเลยนะครับ"
"ก็แล้วแต่พวกมึงนะ ถือว่ากูชี้ทางสว่างให้พวกมึงแล้ว จะมัวไปรอเงินปันผลจากธุรกิจเท่าหยิบมือทำไม ในเมื่อพวกมึงก็มีแขนมีขาเป็นของตัวเอง"
ฉันยืนเว้นระยะห่างแต่ก็พยายามจับใจความได้ว่าพวกเขาคุยอะไรกัน จู่ ๆ ก็มีสาว ๆ เดินเข้ามาแต่ละคนไฟหน้าใหญ่อย่างกับรถสิบล้อ ทำเอาฉันต้องก้มมองตัวเองแล้วพิจารณาว่าควรจะถอยออกไปไหม
จ๊วบ~
ขวับ!
เสียงแบบนี้มันคืออะไร ฉันหันไปมองที่โต๊ะของคุณวินกับคุณเวย์ ทั้งสองกำลังจู่โจมสาวสวยคนเมื่อกี้ที่ไฟหน้าใหญ่อย่างกับรถสิบล้อ
"อุบาทว์มาก!"
ไม่ใช่แค่พูดตอนนี้ฉันเดินเข้าไปกระชากทั้งคุณวินและคุณเวย์ ทำเอาทุกคนที่นั่งอยู่ร่วมโต๊ะพากันตกใจโดยเฉพาะสาวสวยที่เสื้อผ้าหลุดลุ่ยจนเห็นไฟหน้าสีคล้ำออกน้ำตาล
"โธ่... อะไรของเธออีกวะยัยบ้า!"
"พวกคุณไม่นึกถึงหน้าพ่อหน้าแม่บ้างหรือไง ที่นี่มันไม่ใช่ห้องส่วนตัวที่พวกคุณจะทำอะไรกับผู้หญิงก็ได้นะ!"
"พี่วิน... ใจเย็น ๆ ครับ คุณแสนดีคงไม่รู้ว่าที่นี่มันเป็นคลับปิด"
"บอกให้คนอื่นใจเย็นแต่ตัวเองขึ้นคร่อมผู้หญิงก่อนเลย พวกคุณสองคนต้องถูกรายงานให้ท่านประธานทราบ!"
ฉันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา คุณวินกับคุณเวย์รีบเข้ามาจู่โจมด้วยการแย่งโทรศัพท์ของฉันแต่ฉันไวกว่า แค่พลิกตัวตวัดขาเตะเข้าก้านคอก็ทำให้ทั้งสองล้มลงไปกับพื้นดังตุบ!
"โอ๊ยยยย! ยัยบ้า! โอ๊ยยยย ฉันจะฟ้องคุณพ่อให้ไล่เธอออก!"
"พี่แสนดีไปเอาแรงมาจากไหนนักหนาครับ เล่นท่าจระเข้ฟาดหางจนคอผมจะหักอยู่แล้ว โอ๊ยยยย!"
"คราวหลังอย่าคิดมาจู่โจมฉันแบบนี้นะคะ เพราะคนก่อนที่ทำแบบนี้นอนให้น้ำเกลืออยู่เป็นอาทิตย์ พฤติกรรมของพวกคุณในวันนี้ฉันขออนุญาตแจ้งให้ท่านประธานทราบ ถ้าไม่มีอะไรแล้วกลับคอนโดค่ะ!"
"เหล้ายังไม่ทันเข้าปากกูสักหยดจะให้กูกลับแล้ว ไอ้เวย์มึงกลับไปก่อนเลย มึงเป็นน้องนอนดึกไม่ดี"
"ถึงพี่จะเกิดก่อนผมไม่กี่นาทีก็ใช่ว่าผมจะยอมนะ ถ้าผมกลับพี่ก็ต้องกลับ ถ้าพี่ไม่กลับผมกลับก็ได้ครับ"
"ไม่ต้องเถียงกันค่ะกลับทั้งคู่นี่แหละ ถึงคอนโดฉันจะทายานวดให้ ดูถ้าพรุ่งนี้น่าจะคอเคล็ด"
"___"!
"___"!
- ผู้เขียน
