"คุณนี่มันเลวเกินคนจริงๆ กับคนแก่ก็ไม่เว้น!" ใบบัวลากเคลวินออกมาด่านอกร้าน เนื่องจากตอนนี้เริ่มมีลูกค้าทยอยเข้าร้านแล้ว ส่วนแม่ของวายุก็หัวฟัดหัวเหวี่ยงกลับไปเมื่อห้านาทีก่อน
"ต้องด่ากันแรงขนาดนี้เลยเหรอวะ ที่พี่ทำไปก็เพื่อช่วยบัวนะ"
"เสร่อ! ฉันไปขอให้คุณช่วยตั้งแต่เมื่อไหร่"
"เออ พี่มันเสร่อเองแหละ แต่ถามหน่อยใครมันจะไปทนอยู่เฉยๆ มองแม่ของลูกโดนกระทำไหววะ"
แม่ของลูก...เขาพูดคำนี้อีกแล้ว
"ท่านไม่ได้ตั้งใจ"
"ท่าน?"
"ท่านเป็นแม่ของพี่ลม"
"แม่ผัวร้ายกาจขนาดนี้ คิดดีแล้วเหรอจะแต่งกับมัน"
"ไม่ต้องมายุแยงตะแคงรั่วเลย ยังไงบัวก็จะแต่งกับพี่ลม ส่วนคุณจะไสหัวไปไหนก็ไป...นี่คุณหัวแตกจริงเหรอ" ใบบัวเพิ่งสังเกตเห็นว่าที่ศีรษะเขามีรอยเย็บที่ยังไม่ได้ตัดไหมอยู่
"นี่ที่ไม่มาเยี่ยมเพราะบัวคิดว่าพี่ตอแหลเหรอ"
สรุปคือเขาไม่มีอะไรดีในสายตาเธอแล้ว ลงทุนเจ็บตัวแทบตาย เธอยังคิดว่าเขาตอแหล
