"มีอะไรกัน ทำไมไม่เชิญแขกเข้าห้องมาสักที...นี่พวกเธอสองคนเป็นใคร"
"เอ่อ คุณคริสเตียน นี่เมียกับหลานสาวผมเองครับ พอรู้ข่าวว่าคุณเคลวินหายดีเลยอยากจะมาเยี่ยมกัน หวังว่าคุณคริสเตียนจะไม่ถือสานะครับ" เรืองยศรีบอธิบายให้อดีตเจ้านายฟัง
"จะต้องถือสาอะไรล่ะ เข้ามาสิครับคุณ?"
"ฤทัยค่ะ"
"แล้วหนูล่ะชื่ออะไร" คริสเตียนหันมาถามร่างเล็กที่ยืนตาแดง ไม่รู้โดนดุอะไรมา
"ใบบัวค่ะ" ใบบัวพูดพร้อมยกมือไหว้อย่างนอบน้อม จากนั้นคริสเตียนก็เชิญให้สองป้าหลานเข้าห้อง บนเตียงคนป่วยว่างเปล่า คุยไปคุยมาสักพักถึงได้รู้ว่ารัมภาและพลอยระตีพาเคลวินออกไปเดินเล่นสูดอากาศที่สวนของโรงพยาบาล แน่นอนว่าใบบัวอยากตามไป
"หนูขอออกไป..." กำลังจะเอ่ยขอแต่ ประตูห้องก็ถูกเปิดออกด้วยฝีมือของคนป่วยเสียก่อน
"คิก~" เสียงหัวเราะคิกคักระหว่างรัมภาและพลอยระตีที่คุยกันถูกคอลอยมาตามลม แต่ใบบัวหาได้สนใจ เธอตรึงสายตาไว้บนใบหน้าคมคร้ามแทบ
