บังเอิญเจอ
1037 คำ
“เย็นนี้ไม่ได้ไปรับนะ กลับเองได้มั้ย” อคินพูดกับร่างบางที่ตอนนี้ขึ้น มอ. หก เรียบร้อยแล้ว พัฒนาการทางด้านความสวยของเธอก็ฉายชัดขึ้นทุกวัน เขาไปรับที่โรงเรียนจะต้องเห็นหนุ่มๆมายืนวนเวียนอยู่ข้างเธอไม่ซ้ำหน้า จนเขาอดหงุดหงิดไม่ได้เวลาไปรับ
“อาคินจะไปไหน?”
“ยุ่ง! ไม่ใช่เรื่องของเด็ก”
เธอแอบเบ้ปากใส่ ถ้าเป็นเรื่องเธอ เขาซักยิ่งกว่าตำรวจสืบสวน ขอไปทำงาน ไเพื่อนปเที่ยวกับเพื่อนแต่ละครั้ง ยากเย็นกว่าจะได้ไป เรียกว่าขอไม่ไปดีกว่า
“อย่ากลับเย็นเกินนะ นี้ เงินไปโรงเรียน” แบงค์พันที่อคินยื่นให้ แต่ไลลากลับไม่รับ เพราะเธอยังเหลืออยู่จากวันก่อนๆ
“หนูยังมีอยู่”
“รับไป วันนี้ต้องนั่งรถกลับ ดื้อจริงๆ”
เธอเลยต้องยอมรับมาอย่างเสียไม่ได้ ก่อนจะยกมือไหว้ขอบคุณชายหนุ่มทุกครั้ง
“ว๊าววววว คุณอาสุดหล่อของแก เดี๋ยวนี้มีข่าวว่าเขาควงดาราสาว ไปดินเนอร์กันด้วยนะ” พลอยใสที่มาถึงก็อัพเดตข่าวของอาคินให้เธอรู้ทันที
“ดาราสาว? ใคร?” เธอขมวดคิ้วอย่างงงๆ แต่ก็ไม่ใช่ครั้งแรกที่อาคินมีข่าวกับสาวๆ เพราะเขาเป็นนักธุรกิจคนดัง ที่มีทั้งงานสีขาวและสีเทา แต่ก็ไม่เคยเห็นพาใครมาที่บ้าน เหมือนยังไม่ยอมลงเอยกับใคร
“ก็ มะนาว ที่แสดงเรื่อง ลิขิตรักไง ตอนนี้กำลังออนแอร์อยู่ เหมาะสมกันนะ อาแกทั้งหล่อทั้งรวยส่วนมะนาวก็ส้วย สวย”
“พูดมาก น่ารำคาญ” ไลลาแสดงท่าทีรำคาญพลอยใสแบบชัดเจน จนพลอยใสงง ทำไมอยู่ดีๆ พอคุยเรื่องอาคินมีแฟน กลับเหวี่ยงกันสะงั้น
“อ้าววววว ไอ้ไลลา พูดแบบนี้ เดี๋ยวอาทิตย์นี้ไม่ไปดูหนังด้วยเลย”
“เออ ใช่ ลืมบอกอาคินเลย” วันนี้วันศุกร์ ถ้าตอนเย็นไม่ได้เจออาคิน ไม่รู้เขากลับกี่โมง ไม่งั้นเดี๋ยวโดนดุอีก ไปไหนไม่บอก
.
.
.
“หนูขอไปดูหนังกับเพื่อนนะคะ วันเสาร์นี้” ไลลาทำได้เพียงส่งข้อความไปบอกอาคิน เธอบอกแล้วนะ อย่าหาว่าเธอไม่บอกแล้วมาดุเธออีก แต่อาคินก็ไม่อ่าน ไม่ตอบ เขาเมินแชทเธอตลอดจนเธอรู้สึกน้อยใจ เธอนอนรอข้อความจนหลับไป
.
.
.
“ไลลา ทางนี้”
หญิงสาวอยู่ในชุดกระโปรงยีนสีเข้มตัวเก่ง กับเสื้อครอบสีขาว โชว์ช่วงเอวนิดๆ เธอนัดมากับพลอยใสสองคน แต่เหมือนเพื่อนเธอจะยืนคุยอยู่กับผู้ชายอีกสองคน แต่มองจากไกลๆ ไม่เห็นว่าคนที่ยืนอยู่ข้างๆ พลอยใสคือใคร
“อ้าว! หวัดดีค่ะพี่แฟรงค์”
พอเดินใกล้ๆถึงจะรู้ว่าคนนั้นคือ แฟรงค์ที่ตามจีบเธออยู่ ไลลาหันไปมองพลอยใสตาเขียวด้วยความไม่พอใจ นัดคนอื่นมาด้วย แต่ไม่ยอมบอกเธอ แต่เพื่อนสาวทำตามอ้อนๆใส่ เพราะ แฟรงค์มากับสายฟ้า รุ่นพี่ที่เธอแอบชอบ กลายเป็นคราวนี้เหมือนมาเดตคู่สะงั้น
“พี่ซื้อตั๋วเสร็จแล้ว นี้ของไลลา”
เธอพึมพำขอบคุณเขาเบาๆ แน่นอนว่าตั๋วที่นั่งเธอติดกับของเขา เธอแอบอึดอัดเบาๆ ก่อนจะกวาดตาไปมองรอบๆ แล้วต้องสะดุดตากับชายหนุ่มหน้าตาดี รูปร่างสูงโปร่งที่เดินมาพร้อมกับ มะนาว ดาราสาวหุ่นดี ที่แต่งตัวเปรี้ยวจี๊ดสมชื่อ
“อาคิน!”เธอแอบเรียกชื่อเขาเบาๆ แต่เขาเดินผ่านเธอไปราวกับคนไม่รู้จักกัน เธอมั่นใจว่าเขาเห็นเธอ แต่ทำเป็นมองไม่เห็น ไลลาได้แต่น้อยใจกับท่าทีของอคิน จนพลอยใสสังเกตุได้
“แกเป็นไร หน้าตาไม่ค่อยดีเลย”
“ปะ เปล่า ไปหาอะไรกินกันก่อนเถอะ เดี๋ยวหนังเข้าฉายแล้วจะหิว”
ไลลาเอ่ยปากชวนทุกคนไป เพราะรอบหนังที่ซื้อเป็นช่วงบ่าย พลอยใสเลยเสนอไปกินชาบูกัน ทุกคนก็เห็นด้วย เลยเดินไปร้านชาบูชื่อดังที่อยู่ในห้าง แต่พอเข้าไป ก็ต้องชะงักอีก เมื่อเห็นอาคิน กับผู้หญิงคนนั้น กำลังนั่งทานอาหารกันอย่างสนิทสนม มองจากดาวอังคารก็รู้ว่า มีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งกันแน่นอน
แล้วที่นั่งก็ดันใกล้กัน เพราะมันว่างแค่โต๊ะนั้น เธอเลยเม้มปากแล้วกลั้นใจนั่ง ทั้งๆที่ไม่อยากอยู่ใกล้เขาเลย แต่ก็คงไม่เป็นไร เพราะเขาไม่ได้สนใจเธอเลย เหมือนคนไม่รู้จักกัน พลอยใสที่นั่งข้างๆเธอกระซิบกระซาบเสียงเบาๆ
“ทำไมอาคินแก ไม่ทักเลยว่ะ ทำเหมือนคนไม่รู้จักกัน”
“เขาอยู่กับแฟน คงมองไม่เห็นฉัน เพราะโลกนี้มีแค่เราสองคน”
เธอแอบแบะปากหมั่นไส้เบาๆ พลอยใสเริ่มงงกับท่าทีของเพื่อนสาว
“คินค่ะ อันนี้อร่อยมากเลยค่ะ เดี๋ยวมะนาวป้อนนะคะ”
“มะนาวก็กินบ้างนะ อย่ามั่วแต่ป้อนคินอยู่”
เธอเพิ่งเคยได้ยิน อาคินพูดเพราะกับผู้หญิงเป็นครั้งแรก หรือกับสาวๆ เขาพูดแบบนี้กับทุกคน เธอแค่ไม่เคยได้รับมัน หึ! กับเธอล่ะ ดุเอาๆ
“ไลลา เอาหมูมั้ย เดี๋ยวพี่ตักให้” แฟรงค์เห็นเธอไม่ค่อยกินอะไร เลยรับอาสาตักให้หญิงสาว
“ขอบคุณค่ะ”
เธอส่งรอยยิ้มไปขอบคุณแฟรงค์เป็นจังหวะเดียวกับที่อคินหันมามองพอดี แต่ชายหนุ่มเสมองไปทางอื่นแทน ใจเขากระตุกกับรอยยิ้มของหลานสาวไม่แท้ พอเธอแต่งตัวแบบนี้ ไม่ใช่อยู่ในชุดนักเรียน เขาเลยสังเกตุเห็นได้ว่าเธอโตขึ้นมาก จากเมื่อสองปีที่แล้วที่มาอยู่กับเขา และดูมีความสุขเมื่อได้มาเที่ยวกับวัยรุ่นด้วยกัน ตามประสา วัยที่ยังไม่มีอะไรให้คิดมาก
- ผู้เขียน
