เขาพูดเหมือนรู้ทันและมันก็เป็นจริงอย่างที่เขาว่ามานั่นแหละ เธอจะหนีไปไหนได้ สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับหญิงสาวตอนนี้ก็คือลูก เธอไม่สามารถทำอะไรตามอำเภอใจอย่างแต่ก่อนได้อีก และยิ่งกว่านั้นการมาอยู่ต่างบ้านต่างเมืองมันก็ทำให้เธอรู้สึกไม่มั่นใจว่าจะสามารถพาตัวเองออกไปจากสถานการณ์ที่เลวร้ายได้หรือไม่ถ้าหากว่ามันเกิดขึ้น หญิงสาวหรุบตามองต่ำ เธอได้ยินเสียงลมหายใจของเขาขณะรามิลขยับเข้ามาใกล้มากขึ้นทุกขณะ ชายหนุ่มวางมือทั้งสองบนไหล่เล็กบางก่อนค่อย ๆ เลื่อนปลายนิ้วไปมาบนแขนนุ่มลื่นก็ทำราวกับว่าเธอเป็นสิ่งที่ควรค่าแก่การทะนุถนอมไม่ใช่ลูกหนี้ที่เขาอยากจะแก้แค้นเอาคืนอย่างแต่ก่อน หากแต่ท่าทีนั้นของรามิลกลับทำให้บาลิกานึกหวั่นกลัวอยู่ลึกๆ
“ว่าไงล่ะมันเป็นอย่างที่ผมคิดใช่ไหม”
รามิลยังคงสั่นไหวประสาทสัมผัสของบาลิกาด้วยเสียงทุ้มลึกทว่าแฝงไว้ด้วยพลังและทรงอำนาจ เขาขยับเข้าใกล้เธอมากกว่าเดิมและใบหน้าของเขาก็
