มัดหมี่รู้สึกเหนื่อยกับเรื่องวันนี้ที่เกิดขึ้นจนไม่รู้ว่าจะบรรยายออกมาเป็นคำพูดยังไง วันหยุดที่เธอควรจะได้รับการพักผ่อนก็มีแต่เหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น จนไม่อยากจะขยับปากพูดอะไร ดูเหมือนมาร์ชเองก็คงคิดเหมือนกันดังนั้นตลอดเวลาที่ขับรถของเธอกลับบ้านจึงมีแต่ความเงียบ
เมื่อถึงบ้านอย่างแรกที่มัดหมี่ทำคือการเรียกแมสเซนเจอร์เพื่อส่งกระเป๋าผ้าและของใช้ของป้าเนียนไปให้เธอที่โรงพยาบาล เธอเห็นรถของอาร์เจขับมาหยุดอยู่ที่หน้าบ้านทำให้เธอเข้าบ้านเมื่อโอนเงินให้คนรับของเสร็จสิ้น
“พี่หมี่ ! ผมขอคุยอะไรด้วยหน่อยได้ไหมครับ”
“...”
คนที่กำลังก้าวเท้าขึ้นบันไดหันไปเห็นร่างสูงเจ้าของเสียงที่วิ่งกระหืดกระหอบเข้ามาเรียกเธอไว้
“ผมมีเรื่องจะคุยกับพี่”
“วันนี้พี่เหนื่อยมากเลยอาร์เจ ไว้ค่อยคุยวันอื่นได้ไหม”
มัดหมี่พูดจริงตามที่ตัวเองรู้สึก ก่อนหน้าที่จะเกิดเรื่องเธอยังนอนไม่เต็มอิ่มด้วยซ้ำ สภาพตอนนี้อ่อนระโ
