“ปู่ครับผมกลับแล้วนะครับ”
บ่ายของวันอาทิตย์ รามิลก็เดินทางกลับ กอบโกยเอาความรู้และวิธีง้อสาวจากปู่มาเต็มที่
“เดินทางปลอดภัยนะรามิล ถ้าง้อสำเร็จก็พามาแนะนำกับปู่บ้างนะ”
ภูษายืนยิ้มส่งหลาน
“พามาแน่นอนครับปู่ ผมไปนะครับ”
บอกปู่พร้อมก้าวขึ้นรถ เขาจะกลับไปง้อคนตัวเล็กเป็นแน่
เช้าที่มหาลัย
“คอยืดหมดแล้วมั้ง”
หลังจากที่ชะเง้อรอคนตัวเล็กอยู่นาน ก็ไม่มีทีท่าว่าเธอจะมา จนเพื่อนๆได้แต่ส่ายหัว ส่วนแทนคุณยังไม่เห็นโผล่หน้ามาเลยตั้งแต่แยกกัน
เมื่อวันเสาร์
“ทำไมยังไม่มาวะ”
เขามองสตอเบอรี่ที่อยู่ในกล่อง สลับกับมองยังทางเข้าคณะ เขาเก็บสตอเบอรี่มาจากไร่ ตั้งใจจะเอามาฝากโยเกิร์ต เพราะมันทั้งใหญ่และหวาน
“อ้าวพี่รอใครอะ”
ต้นกล้ากับฟินเดินลงมาจากรถ ก็เห็นรามิลชะเง้อมองทาง จึงรีบเดินมาหา
“รอโยเกิร์ต”
ตอบรุ่นน้องแบบไม่เต็มเสียง
“วันนี้รุ่นน้องมีเรียนบ่ายนะ พี่ไม่ต้องรอหรอก”
ได้ยินที่ต้นกล้าบอก เข
