“อืม” สายฟ้าตอบอย่างไม่ใส่ใจนัก “เอ่อ สวัสดีค่ะพี่รามิล” และคาร์เรนก็ทักทายตามมารยาท เมื่อเหตุการณ์มันบีบบังคับ “ สวัสดีครับ” เมื่อเห็นอาการอึกอักของคาร์เรน เขาก็ไม่ได้ถามอะไรต่อ เพราะเหมือนจะเข้าใจสถานการณ์อยู่บ้าง ติ้ง!! ไม่นานลิฟท์ก็มาถึงชั้นล่าง เขากับเพื่อนก็แยกกัน และไม่มีใครพูดอะไรอีก บริษัทภูษา “สวัสดีค่ะคุณรามิล/สวัสดีค่ะคุณรามิล” และก็เป็นเหมือนอย่างเช่นเคย เขาเดินเข้ามาในบริษัท ก็จะมีพนักงาน ทักทายเขาตามรายทาง จนมาถึงที่หน้าห้องทำงาน “ สวัสดีค่ะคุณรามิล วันนี้รับเป็นกาแฟดำเหมือนเดิมมั้ยคะ” กมลชนกรีบถามผู้เป็นนาย “ เอาเหมือนเดิมครับ” บอกเลขาเสร็จ เขาก็เดินเข้าไปในห้องทำงาน แอ้ด!! “ กู๊ดมอร์นิ่งค่ะคุณรามิล ” แต่พอเปิดประตูเข้าไป ก็เห็นดาวเรืองอยู่ในห้องทำงานอยู่ก่อนแล้ว ด้วยชุดนักศึกษารัดติ้ว กระโปรงทรงเอตัวสั้น ที่แหวกจนถึงขาอ่อน “ครับ ” เขาตอบรับแค่นั้น เ