“วันนี้อยากไปเที่ยวไหนรึเปล่า เดี๋ยวพี่พาไป”
กินข้าวอิ่มเก็บกวาดเรียบร้อย สองคนก็มานอนกอดก่ายเล่นกันบนโซฟา รามิลนอนด้านล่าง ส่วนคนตัวเล็กนอนทับบนตัวเขา ท่อนแขนแกร่งกอดเธอไว้หลวมๆกันตก
“ไม่เอาค่ะ อยากอยู่กับพี่มากกว่า พรุ่งนี้เดี๋ยวพี่ก็ต้องกลับไปทำงานแล้ว”
บอกเขาเสียงเศร้า เหมือนว่าไม่อยากให้เขากลับไปทำงาน
“พี่ก็มาหาอยู่นี่ไงครับ ถึงจะห่างกันแต่เราก็ได้เจอกันทุกอาทิตย์นะ”
“แต่หนูอยากนอนกอดพี่ทุกวันหนิคะ คิดถึง”
“ทนหน่อยนะ ฝึกงานไม่กี่เดือนก็จบแล้ว หลังจากนั้นเราก็ได้กลับมาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิม”
“ห้ามนอกใจหนูนะ/ครับ”
“ห้ามมองสาวอื่นด้วย/โอเค”
“ห้ามทำตัวใกล้ชิดกับผู้หญิงคนไหนด้วย/คร้าบ
รับปากหมดเลย”
คนตัวโตพูดอย่างเอาใจ จนโยเกิร์ตได้แต่ยิ้มกว้างอย่างดีใจ
“พี่รามิล พี่ว่าหนูงี่เง่ามั้ย/ไม่ครับ”
“แล้วพี่เบื่อหนูรึเปล่า/ไม่เคยเบื่อ”
“แล้วพี่รำคาญหนูมั้ยหนูขี้หึง/อยากให้หึง”
“แล้ว
