“ทานเยอะๆนะลูก”
อัญชันตักอาหารให้โยเกิร์ตจนเต็มจานไปหมด
“แม่ครับตักให้ผมบ้าง นั่นของโปรดผมเลยนะ”
รามิลแกล้งหยอกแม่ ไม่รู้ว่าแม่จะเห่อว่าที่ลูกสะใภ้อะไรนักหนา
“ เอ๊ะเรานี่ยังไง ก็ตักเองสิยื่นแขนไป”
อัญชันถึงกับรำคาญความแกล้งของลูกชาย ยอมรับว่าเห่อลูกสะใภ้ เพราะอยากมีหลานตัวน้อยมาวิ่งเล่นหน้าบ้านแล้ว
“แม่ทำแบบนี้ผมจะงอนแล้วนะ”
“ก็งอนไปสิใครจะง้อกัน”
โยเกิร์ตได้แต่นั่งทานข้าวเงียบๆ มองดูคนตัวโตที่เอาแต่แกล้งแม่อย่างน่าเอ็นดู เขามีมุมนี้ด้วยเหรอเนี่ย ก็น่ารักไปอีกแบบ
“รามิลเรื่องแต่งงานว่าไงลูก จะให้แม่ไปขอน้องเลยไหม”
แค่ก!!แค่ก!!
“ เป็นอะไรหรือเปล่า”
นั่งทานข้าวกันไปสักพัก แม่ของรามิลก็พูดเรื่องแต่งงานขึ้นมาดื้อๆ ทำเอาโยเกิร์ตถึงกับสำลักข้าว สองคนยังไม่ได้คิดไปไกลขนาดนั้น
“ ไม่เป็นไรค่ะ”
เธอรีบยกน้ำขึ้นมาดื่ม ตอนนี้หน้าแดงมากเมื่อได้ยินเรื่องนี้
“ เรื่องนั้นผมยังไม่ได้คิดค
