“เอาชาเขียว2แก้วค่ะ นายเอาอะไร”
ฉันสั่งของตัวเองกับคาร์เมลล์ และหันไปถามโฟร์ ว่าเค้าจะกินอะไร
“ เอาเหมือนชานั่นแหละ แต่หวานน้อย”
“ ปกติผู้ชายไม่ชอบกินไม่ใช่หรอ แล้วทำไมนายถึงชอบกินน่ะ”
เมื่อเห็นเพื่อนกินแบบเดียวกัน ฉันก็อดที่จะถามไม่ได้
“ ถึงจะไม่ชอบก็ใช่ว่าจะกินไม่ได้ ถ้าเธอชอบอะไรเราก็กินเป็นเพื่อนได้หมดแหละ”
โฟร์พูดแล้วยังส่งสายตาสื่อความหมายมาให้ฉันอีก จนฉันต้องรีบหลบสายตานั้น และก็หันไปเจอสายตาอีกคู่ของคาร์เมลล์ที่เต็มไปด้วยเครื่องหมายคำถาม
“แกกับโฟร์คบกันเหรอ”
คาร์เมลล์กระซิบถาม พร้อมจ้องหน้าฉันเพื่อรอคำตอบ
“เปล่าไม่ได้คบแต่โฟร์ชอบฉัน”
กระซิบบอกเพื่อนกลับ จนคาร์เมลล์พยักหน้าเข้าใจ
“อีกแก้วเอาอะไรคะ”
เราเผลอคุยกันซะเพลินเลย จนลืมสั่งชาเขียวหวานน้อยให้โฟร์ไปเลย
“เอาชาเขียวหวานน้อยค่ะ”
“งั้นรอซักครู่นะคะ”
เรามานั่งรอที่โต๊ะในร้านนั่นแหละ ไม่นานชาเขียวก็มาเสิร์ฟ พร้อ
