“แกกลับยังไงอะ”
ฉันถามเพื่อนที่เอาแต่ยืนมองซ้ายมองขวาเหมือนกำลังมองหาใครซักคน
“รอพี่คาร์มิลอยู่ เมื่อเช้าฉันมากับพี่คาร์มิล
รถของฉันยังไม่ได้ ต้องรออาทิตย์หน้าเลย”
“ แล้วทำไมไม่โทรหาล่ะ ให้ฉันรอเป็นเพื่อนรึเปล่า”
ฉันยังไม่กลับ สงสารเพื่อนที่นั่งรออยู่คนเดียว
“ งั้นฉันขอยืมมือถือแกหน่อยดิ พอดีมือถือฉันแบตหมด ”
ฉันรีบส่งมือถือตัวเองให้เพื่อน ก็ดีเหมือนกัน
อยู่ดีๆก็ได้เบอร์พี่คาร์มิลเฉยเลย
“ ฮัลโหลพี่คาร์มิล หนูรอพี่อยู่หน้าโรงจอดรถเนี่ย จะกลับตอนไหนหนูรอนานแล้วนะ”
{กำลังจะเดินไปแล้วเอาเบอร์ใครโทรมา}
“เบอร์ณัชชา แค่นี้แหละ”
ติ้ด!!
“อะ ขอบใจแกมาก พี่ชายฉันกำลังเดินมา”
คาร์เมลล์พูดขอบใจพร้อมยื่นมือถือคืนให้
“ โอเคงั้นฉันไปก่อน พรุ่งนี้เจอกันนะ”
ฉันรับมือถือจากเพื่อนแล้วรีบเดินออกมา
ไม่ได้อยู่รอเป็นเพื่อนคาร์เมลล์ ยังไงฉันมีเบอร์แล้วค่อยแอดไลน์ไปคุยดีกว่า พอแยกจากเพื่อนฉันก็ข
