“ยังมีชีวิตอยู่เหรอวะ”
หลังจากสร่างเมา รามิลก็เดินเข้ามาหาแทนคุณกับบีเอ็มในบ้านพัก และเอาแต่มองคนที่ทำให้เขาอยากมาที่นี่ ทั้งที่เขาพยายามบอกตัวเองมาตลอดว่าจะไม่ยุ่งกับเธออีก เพราะไม่ว่ายังไง ชาตินี้เธอคงไม่มีวันให้อภัยเขาหรอก
“เก็บปากไว้กินข้าวบ้างเถอะสัส ”
ด่าแทนคุณ แต่สายตาก็ยังจับจ้องร่างบางที่คิดถึง แต่เธอกลับไม่สนใจเขาเลยซักนิด เล่นน้ำกับเพื่อนหัวเราะคิกคัก ทำเหมือนกับว่าไม่เห็นเขามาอย่างนั้นแหละ
“เอ้าดื่มเข้าไป ถ้ามึงมาไกลขนาดนี้ แล้วยังจะมานั่งดื่มเหล้า ทำไมมึงไม่นอนอยู่คอนโดวะ”
แทนคุณว่าให้เพื่อนอย่างไม่จริงจังนัก
“กูแค่เบื่อ อยากเปลี่ยนที่ดื่ม”
บอกเพื่อนไปแบบนั้น แต่ตาก็เอาแต่จ้องคนตัวเล็ก ที่ใส่ทูพีชสีแดงที่ปิดอะไรแทบไม่มิด อยากจะหึงจะหวงอยู่หรอก แต่ไม่มีสิทธิ์
“เลิกเล่นเถอะเหนื่อยแล้ว”
ฉันชวนเพื่อนขึ้นจากสระ เล่นนาน2-3ชั่วโมงได้แล้วมั้ง
“ขึ้นเถอะเราย่างกุ้งกับบาร์บีค
