บทที่5. งานอดิเรก[ดูดน้ำผึ้งหวาน]

901 คำ
"ไม่ต้องหรอกค่ะ" "เธอไม่เคย จะรู้ได้ไงว่ามันดีหรือเปล่า" "ถึงไม่เคยแต่ก็ปล่อยหนูทำเองจะดีกว่า" ไฟท์ ยกยิ้มมุมปาก พลางไปนั่งเก้าอี้โซฟาสีทองข้างเตียง ปล่อยให้ท่อนลำแข็งชี้หน้า จนตัวเล็กรู้สึกขนลุกขนพองขึ้นมา เมื่อคิดถึงรสสัมผัสครั้งก่อนยังเจ็บแสบไม่หาย ก่อนจะนั่งคุกเข่าก้มใบหน้าลง "อ๊าห์ ลิ้นนุ่มชะมัด" ทันทีที่ริมฝีปากชมพูครอบครองอาวุธใหญ่ยาว เสียงไฟท์ก็สั่น "ดูดสิ แรงๆ" อีกฝ่ายหลับตาปี๋ พยายามกลั้นหายใจแล้วอมท่อนลำที่ยาวคับปาก กระทุ้งลึกถึงคอจนแทบจะอ้วกออกมาด้วยซ้ำ แต่ก็ต้องทำหน้านี้ตามคำสั่ง มือหนาเริ่มจับผมยาวที่ปล่อยสลายรวบเป็นจุก จากนั้นใช้แรงกดหัวศีรษะผงกขึ้นลงถี่รัว ความเสียวแล่นพล่านจนใจชายปั่นป่ว แม้ว่าสาวน้อยจะยังอ่อนประสบการณ์ แต่ก็มีความพยายามอย่างมาก เอวหนากระเด้งรับจังหวะ เมื่อตัวเล็กดูดเสียงดัง อ่อก อ่อก น้ำลายหยดย้อยเคลือบท่อน อีกทั้งรีบกลืนน้ำผึ้งที่ไหลฉ่ำ จนกระทั่งถูกจับให้นิ่ง ปึกกกก! พอดันท่อนใหญ่เข้ามิดด้ามก็รู้สึกถึงบางอย่าง ปรากฏว่าความเสียวสะท้านทำให้ทนไม่ไหว จนไฟท์ ต้องพุ่งพวยน้ำกามอุ่นฉีดเข้าใส่โพรงปาก อีกทั้งยังบังคับให้เธอกลืนด้วยการกดหัวศีรษะไม่ยอมให้เอ็นแกร่งหลุด ยังคงตาค้างเอาไว้ เสียงไฟท์ กระเส่า "อ้าปากแล้วแลบลิ้น" ตัวเล็กทำตาม ทันทีที่ลิ้นยาวแลบแผล็บออกมา เขาก็วางหัวบึนบานเกร็จกระตุกน้ำกามที่ค้างท่อพุ่งปริ๊ดเข้าใส่ จนน้ำคาวขุ่นเคลือบจนทั่วลิ้น "กลืนได้เลย ซี้ดดด หมดแม็กแล้ว" "ฮึกกก! อ๊วกกก~" "ขอโทษทีวันนี้มีอารมณ์ น้ำก็เลยเยอะหน่อย รสชาติอร่อยไม่เลวเลยใช่ไหม หืมมม" "ทำไมไม่ลองชิมเองค่ะ แฮ่ก แค่กๆ" "อยากชิมน้ำของเธอมากกว่า แต่เอาไว้คราวหน้า เพราะวันนี้มีนัดกับเพื่อน" เมื่อเสร็จสมอุราก็สั่งให้ชีเปียกลับบ้านเล็ก ตัวเล็กใจเต้นสั่นไหว ทั้งกลัวทั้งตื่นเต้น แต่อย่างน้อยเขาก็ยอมให้ดูหลักฐานแล้วลบทิ้งให้เห็น เรื่องที่แม่ทำผิดก็ไม่สามารถหยิบมาเป็นประเด็น เวลาสี่ทุ่มตรง ไฟท์ เดินทางมายังคลับ FFF คลับแห่งนี้เป็นธุรกิจอีกประเภท ที่ไฟท์รวมตัวหุ้นเงินกับเพื่อ ถือว่าเป็นงานอดิเรกไว้แก้เหงา โซนด้านล่างเป็นคลับ ด้านบนเป็นเลานจ์VIP. ใครมีเงินก็จะได้สังสรรค์แบบห้องปิดมิดชิด ไม่มีใครรบกวน เรื่องตำรวจก็ไม่ต้องกังวล "มาช้านะเพื่อน มัวไปเริงกามมาหรือเปล่า" โย่ง เพื่อนสนิทกล่าวทัก "ไม่แบ่งเลยนะ" "สาวของมึงสร้างเป็นอาบบนวดยังได้ ยังมีหน้ามาขอผู้หญิงจากกูอีก ฮ่าๆ" "ก็ของมึงแต่ละคนมันเด็ด" "แข่งอะไรก็แข่งได้ แต่ถ้าจะแข่งวาสนาดุ้น ยังไงกูชนะขาด" "ครับ พ่อกรวยเลี่ยมทอง พ่อไข่ใหญ่" เพื่อนอีกคนที่นั่งกระดกเบียร์พูดแทรก "พวกบ้ากาม" "ช่วงนี้มึงของขาดสินะไอ้คิง ถึงอิจฉา" ไฟท์โต้กลับ "กูไม่หื่นเหมือนพวกมึงครับ" "แต่บ้านมึงถือหุ้นส่วนค่ายเอวีใหญ่" "นั้นเรียกธุรกิจครอบครัว ฮ่าๆ" ทั้งสามคนสนิทกันตั้งแต่เรียนประถม เพราะอยู่ในแวดวงสังคมคนรวยเหมือนกัน โย่ง พ่อเป็นนักสะสมอัญมณีชื่อดัง ส่วนคิง บ้านเป็นหุ้นส่วนใหญ่ค่ายเอวีและสื่อโฆษณาหลายประเทศ "เป็นไงบ้าง ธุรกิจเราที่นี่" ไฟท์ถาม คิงตอบ "ไปได้ดี กราฟพุ่งกว่าเดือนก่อนเท่าตัว" "หาเงินกับพวกบ้ากิเลสก็แบบนี้" "แต่ความคิดมึงดีนะ จ้างพริตตี้มาเสิร์ฟ แถมมีนั่งดริ๊งในห้องวีไอพีด้านบน เงินสะพัดเลยวะ" "ผู้ชายมันคู่กับผู้หญิง แค่หุ่นดีนมใหญ่ แม่งก็วิ่งเข้าใส่ โดยไม่สนใจจนถึงตอนเช็กบิล หึ" สามหนุ่มพูดคุยกันอย่างปกติ พร้อมกระดกเตกีล่าช็อตกันอย่างลื่นคอ ก่อนผู้จัดการร้านจะเดินเข้ามา "สวัสดีค่ะคุณไฟท์ วันนี้มีนัดสัมภาษณ์งานพนักงานชุดใหม่ ไม่ทราบว่าจะให้เจนจัดเตรียมห้องเลยไหมคะ" "รอบนี้มีกี่คนที่ผ่านคัดเลือกเข้ามา" "ประมาณหกคนค่ะ" "งั้นจัดห้องได้เลย ขอเหล้าชุดใหญ่ด้วยนะ" "รับทราบค่ะ อีกสักครู่เชิญด้านบนนะคะ" "ขอบใจ" เจน สาววัยยี่สิบหก แต่ขยันทำงานมาก จนได้รับความไว้วางใจจากไฟท์ให้ดูแลพนักงาน สามหนุ่มกระตุกคิ้วเป็นสัญญาณบางอย่าง สักพักก็ลุกขึ้นเดินไปยังบันไดที่เชื่อมไปยังด้านบน แกร๊ก พอเปิดประตู พบสาวสวยที่ผ่านการคัดสรร หุ่นสวยหน้าสวยสะเด็ดสะเด่าเกินต้าน "โคตรชอบตอนสัมภาษณ์งาน แต่เปลืองถุงยางฉิบหายเลย พวกมึงว่าไหม" โย่งกระตุกยิ้ม สาวสวยรู้งาน ถอดเสื้อผ้าที่สวมใส่ จากนั้นก็เต้นยั่วร่อนเอวเพื่อเรียกร้องความสนใจ นอกจากจะได้งาน ได้เงิน ยังได้ความเร่าร้อนจากชายหนุ่มหน้าตาดีทั้งสามคน กลายเป็นห้องเก็บเสียงที่มีเสียงครางระงมแบบVIP.
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม