08 | ปีศาจ

662 คำ
“ฉันไม่เข้าใจ! ช่วยอธิบายให้มันชัดๆ หน่อยไม่ได้หรือไง!” เสียงสั่นตะโกนออกมา คนถูกต้อนจนมุมทนไม่ไหวกับสิ่งที่เจอ น้ำตาไหลนองแก้มเพราะความเจ็บที่หัวไหล่ แต่ไม่สู้กับความเจ็บที่หัวใจ เธอเสียใจที่ต้องมาเจอกับเรื่องแบบนี้ และเขาตรงหน้าคือคนที่เธอชอบ... “หึ คนอย่างเธอนี่แม่ง” ดินแดนสูดหายใจอย่างเหลืออดกับความเสแสร้งที่เธอทำ “ฉันไม่รู้เรื่องจริงๆ” “ไม่รู้เรื่อง? ฉันให้เธอพูดอีกครั้ง!!!” เสียงเข้มตวาดลั่นจนร่างเล็กสะดุ้ง เธอหดไหล่ กำมือแน่น บ่งบอกว่าหวาดกลัวคนตรงหน้ามากแค่ไหน “แค่ยอมรับในสิ่งชั่วช้าที่ตัวเองทำ มันยากมากหรือไง?” “ฉันทำอะไร! คุณก็บอกมาสิ” “เธอเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมด ทำให้เหมยต้องตาย ทำให้เรื่องมันเป็นแบบนี้” “...!!” “เธอทำให้ชีวิตของฉันพัง มันไม่เหลืออะไรแล้ว” หัวใจของเจ้าเอยกระตุกวูบเมื่อได้ยินคำพูดทั้งหมด เป็นไปได้ยังไง...เรื่องมันกลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง เธอน่ะเหรอเป็นต้นเหตุของข่าวนั่น เธอน่ะเหรอทำให้ว่าที่ภรรยาของดินแดนต้องฆ่าตัวตาย มันเป็นไปได้ยังไง... “คุณกำลังเข้าใจผิด” “ฉันคิดเอาไว้แล้วว่าต้องได้ยินคำพูดแบบนี้” ดินแดนกระตุกยิ้มสมเพช มองคนตรงหน้าเหมือนสิ่งขยะแขยงอย่างไร้ค่า “ถ้าไม่มีคำแก้ตัวที่มันดีกว่านี้ก็ยอมรับออกมา” “...” “ว่าตัวเองคือฆาตกร” เจ้าเอยส่ายหน้าช้าๆ น้ำตาไหลอาบแก้ม ร่างกายของเธอสั่นระริก ลำคอแห้งผาก สองเท้าก้าวถอยหลังจนชิดกำแพงเมื่อคนตรงหน้าเดินเข้ามาใกล้ช้าๆ เธอเงยหน้าสบตากับเขาผ่านม่านน้ำตาเลือนราง “ฉันไม่ได้ทำ” ร่างสูงจ้องเขม็งไปที่ใบหน้าหวาน กัดกรามกรอดกับความปากแข็งหน้าทน อยากจะรู้เหลือเกินว่าจะปากแข็งแบบนี้ไปได้ถึงเมื่อไร “ได้” “...” “งั้นฉันจะทำให้เธอสารภาพออกมาเองเจ้าเอย” “...” “ศาลเตี้ยอย่างฉัน จะทำให้เธอเปิดปากออกมาด้วยความสำนึกผิดเอง” “คุณจะทำอะไร!! โอ้ย!!” เจ้าเอยถูกกระชากแขนไปที่โซฟาก่อนจะถูกเหวี่ยงลงบนโซฟานุ่มตัวยาว ตามมาด้วยร่างสูงใหญ่ที่ปรี่เข้ามาคร่อมทับ นัยน์ตาสีดำสนิทเหี้ยมเกรียมในฉับพลันเมื่อเห็นว่าผู้หญิงตรงหน้าเอาแต่ปฏิเสธว่าตัวเองไม่รู้เรื่องอะไร ทั้งที่หลักฐานก็มีชัดว่าเจ้าเอยคือคนที่อยู่เบื้องหลังของเรื่องทั้งหมด ดนัยจ้างคนไปค้นหาเซิร์ฟเวอร์เจ้าของเฟสบุ้คนิรนามนั่น ทุกอย่างมันชี้ชัดว่าเธอคือคนที่รู้เห็น แล้วตอนนี้จะมาปฏิเสธเสียงแข็ง ตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จว่าตัวเองไม่ใช่คนทำ อย่าคิดว่าเขาจะหลงเชื่อง่ายๆ “อยากท้องกับฉันไม่ใช่เหรอ??” “คุณหมายความว่ายังไง” ดวงตาสั่นระริกหวาดกลัวคนด้านบนที่คร่อมทับลงมา เขากดข้อมือทั้งสองข้างของหญิงสาวเอาไว้เหนือศีรษะ เธอดิ้นไม่หลุด ได้แต่ร้องไห้กับท่าทางน่ากลัว ราวกับคนตรงหน้าของเจ้าเอยไม่ใช่มนุษย์ แต่คือปีศาจ “เธอบอกเองหนิว่าท้องกับนักร้องหนุ่มชื่อย่อดอเด็ก ไม่ได้หมายถึงฉันหรอกเหรอ” ดินแดนแสยะยิ้มยียวน นัยน์ตาของเขาแดงก่ำน่าขนลุก เจ้าเอยส่ายหน้าทั้งน้ำตาหวังขอให้เขาอย่าคิดทำอะไรเลวๆ กับเธอเพราะเรื่องเข้าใจผิดเรื่องนี้ แต่ทว่าท่าทางอ่อนแอของคนตัวเล็กไม่ทำให้ชายหนุ่มลดโทสะลงได้ ดินแดนกัดกรามแน่นจนเส้นเลือดที่ลำคอปูดโปนให้เห็น แววตาของเขาไม่เหลือความปราณีใดๆ อีกต่อไป “อยากท้องนัก ฉันจะจัดให้สมคำขอ” “อึก!! ไม่!!!” ..... ใครผ่านมาอ่าน ฝากรีวิวให้ไรท์เตอร์ด้วยนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าเลยค้าบ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม