แค้นรัก พันธะร้าย

10 | ตกเป็นรอง

ผ่านไปกว่าครึ่งชั่วโมงที่ดินแดนออกจากห้องนี้ทิ้งเธอไว้เพียงลำพัง ตลอดเวลาที่เขาไม่อยู่ สิ่งแรกที่เจ้าเอยทำคือพยายามเปิดประตูห้องทว่ามันเป็นไม่ออก เธอเดาว่าแผงล็อคประตูสามารถกำหนดได้ว่าจะให้เปิดได้จากด้านนอกหรือด้านใน และแน่นอนว่าอีกฝ่ายคงตั้งค่าไม่ให้เปิดจากข้างในได้ เพราะไม่อย่างนั้นดินแดนคงไม่กล้าทิ้งเธอเอาไว้แบบนี้หรอก เจ้าเอยนั่งกุมศีรษะอย่างวิตกว่าจะออกไปจากที่นี่ได้อย่างไร เธอไม่ยอมอยู่ที่นี่ตลอดไปหรอกนะ เพราะไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไรเธอบ้าง ดูจากอาการของชายหนุ่มเมื่อกี้แล้ว...เขาไม่เหมือนดินแดนที่เจ้าเอยรู้จักสักนิด

ไม่มีอะไรที่หญิงสาวจะเสียใจเท่ากับเรื่องที่เคยไปชอบคนแบบนี้ได้ตั้งนาน เจ้าเอยไม่เคยรู้เลยว่าด้านมืดของเขาเป็นคนแบบนี้ ไม่ฟังความจริง และใช้ความรุนแรงตัดสินทุกอย่าง คนตัวเล็กถอนหายใจอย่างหมดแรงเมื่อคิดว่าต้องเจอหน้าอีกฝ่าย เธอจะต้องหนีออกไปจากที่นี่ให้ได้ก่อนเขากลับมา

ว่าแล้วก็ลุกขึ้นเดินไปสำรวจรอบๆ โดยเลี่ยงที่จะไม่เหยียบเศษแก้วแตกบนพื้น ห้องนี้มีขนาดกว้างใหญ่ น่าจะใหญ่กว่าห้องพักของเธอสี่ถึงห้าเท่าด้วยซ้ำ เฟอร์นิเจอร์บิ้วอินโทนสีขาวและเทา ทุกอย่างดูล้วนแล้วแต่มีราคาแพง ห้องนอนหนึ่งห้อง ห้องทำงานหนึ่งห้อง ห้องครัวหนึ่งห้อง และห้องนั่งเล่นที่เป็นโถงตรงกลาง เจ้าเอยเร่งฝีเท้าไปที่ห้องที่คาดว่าเป็นห้องนอน เพราะในนั้นมีเตียงขนาดคิงส์ไซต์ตั้งอยู่ และของที่สะดุดตาเจ้าเอยมากที่สุดก็คือกรอบรูปถ่ายตรงโต๊ะข้างหัวเตียง

เป็นกรอบรูปถ่ายที่มีภาพของดินแดนและหญิงสาวหน้าตาสะสวยยืนยิ้มให้กับกล้อง เหมยคุ้นหน้าผู้หญิงคนนี้เป็นอย่างดีเพราะเธอคือแฟนของดินแดน ชายหนุ่มลงรูปคู่กับแฟนในอินสตาแกรมอยู่บ่อยๆ เหมยไม่ได้เป็นคนดัง อีกฝ่ายเป็นคนทั่วไปแต่ผู้คนสนใจจนมียอดฟอลโล่ไอจีเยอะพอสมควรเพราะเป็นแฟนของนักร้องหนุ่มและมีข่าวว่าจะแต่งงานกันเร็วๆ นี้ สองเท้าเล็กเดินไปที่กรอบรูปนั้นเรื่อยๆ ก่อนจะหยิบมันมาไว้ในมือ รู้สึกวูบโหวงข้างในอยู่เหมือนกันเพราะคนในรูปไม่อยู่บนโลกใบนี้แล้ว เธอมองรูปถ่ายสักพักก่อนเจ้าเอยจะตั้งมันไว้ที่เดิม เธอสงสารเหมยมาตลอด แต่ตอนนี้คงต้องสงสารตัวเองมากกว่า เพราะเรื่องทั้งหมดมันเกิดขึ้นจากความเข้าใจผิด เธอต้องมาเป็นแพะรับบาปกับเรื่องที่ตัวเองไม่ได้ทำ คิดแล้วก็อยากจะร้องไห้ออกมาซะเดี๋ยวนี้เลย แต่จะร้องไม่ได้ เธอต้องหาทางออกจากนรกขุมนี้ให้ได้ซะก่อน

แต่ไม่มีทางไหนพอจะหนีออกไปได้เลยถ้าไม่รวมกระโดดลงไปจากชั้นสามสิบ

กระเป๋าสะพายของเธอมีโทรศัพท์มือถือแต่ไม่รู้ตอนนี้มันอยู่ที่ไหน ถ้าให้เดาดินแดนคงเอาไปซ่อนไว้ที่ไหนสักที่ ว่าแล้วก็ทำการรื้อค้นห้องของเขาทุกซอกทุกมุม กระเป๋าของเธอจะต้องอยู่ที่นี่แน่ๆ คนตัวเล็กเดินทั่วห้องและทำการค้นหาโดยไม่คิดปราณีสิ่งของในห้องดินแดนเลย ลิ้นชักทุกชั้น ตรงไหนมีของวางระเกะระกะเธอก็รื้อกระจาย แต่ทว่าผลลัพธ์สุดท้ายก็คือหาไม่เจออยู่ดี เจ้าเอยทิ้งตัวลงนั่งบนโซฟาที่เดิมอีกครั้ง ยกหลังมือปาดเหงื่อบนหน้าผาก หันมองนาฬิกาก็พบว่าเป็นเวลาตีหนึ่งแล้ว ด้วยร่างกายที่อ่อนเพลีย หญิงสาวจึงเอนตัวนอนบนโซฟาและผล็อยหลับไปอย่างง่ายดาย

01.45 น.

แกรก...

เสียงเปิดประตูห้องดังขึ้นจากด้านนอก เป็นเจ้าของห้องนั่นเองที่กลับมา กลิ่นแอลกอฮอล์คละคลุ้งในร่างกายของชายหนุ่ม เขาออกไปดื่มมา ไม่เมามากแต่ก็มึนอยู่พอสมควร เสื้อเชิ้ตสีดำถูกปลดกระดุมออกหลายเม็ดจนเผยให้เห็นแผงอกแกร่ง ใบหน้าแดงก่ำเพราะฤทธิ์ของเหล้า แต่ดินแดนยังมีสติ พอให้เห็นว่าห้องของเขาตอนนี้เละเทะเพราะถูกรื้อค้นจากใครบางคน

ความกราดเกรี้ยวปรากฏใบหน้าหล่อทันทีเมื่อเขาเดินไปเห็นชั้นวางของที่ตรงนี้เป็นของใช้ของเหมยถูกรื้อจนไม่เหลือสภาพเดิม ฉับพลันดวงตาแข็งกร้าวกวาดมองตัวต้นเหตุพลางกำมือแน่น ดินแดนเห็นเจ้าเอยนอนหลับปุ๋ยอยู่บนโซฟา ไม่รอช้าความคิดบางอย่างก็ทำให้เขาเดินไปยังห้องครัวและเปิดตู้เย็นหยิบน้ำออกมาหนึ่งขวดก่อนจะก้าวเท้าไปยังห้องนั่งเล่น

คนใจยักษ์จัดการเปิดฝาขวดราดน้ำที่เย็นเฉียบลงบนลำตัวของเจ้าเอย ไม่เว้นแม้กระทั่งใบหน้า

“กรี๊ด!!”

คนที่นอนหลับสนิทถูกน้ำเย็นดุจน้ำแข็งราดมาทั้งขวดก็กรีดร้องด้วยความตกใจพลางสะดุ้งลุกขึ้นปัดป้องร่างกายของตัวเอง ก่อนจะหันไปเจอคนทำที่ยืนนิ่งอยู่ตรงหน้า ในมือหนาถือขวดน้ำเอาไว้ด้วยสายตาแข็งกระด้าง

.....

ร้ายมากกก แกร้ายกาจมากก!!! น้องอย่าไปยอมค่ะ อย่าไปหยองงง ตอนหน้ามีนองเลือด5555555

เจอกันตอนหน้าค้าบบ อัพทุกวันน้า ฝากกดใจ+คอมเมนต์ด้วยนะงับ